HomeNowo¶ciO firmieRegulaminTwój koszykKontakt
Sklep numizmatyczny zaprasza, 05 grudnia 2024 r. U¿ytkownicy online: 508
Poleæ znajonemu  |  Dodaj do ulubionych
Nowo¶ci
10 z³, 100-lecie polskiego lotnictwa wojskowego, 2019
NBP
Cena brutto: 189.00 PLN

10 z³, (SGGW) 200-lecie Szko³y G³ównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, 2016
Mennica Polska: Numizmatyka
Cena brutto: 99.00 PLN

50 z³, Skarby Stanis³awa Augusta - Stanis³aw Leszczyñski, 2023
NBP
Cena brutto: 1190.00 PLN


Informacje
Plan emisyjny monet
i banknotów w 2018 roku:


Polska Reprezentacja Olimpijska PyeongChang
- 200 zł, 10 zł

Wyklęci przez komunistów żołnierze niezłomni August Emil Fieldorf „Nil”
- 10 zł

Wielcy polscy ekonomiści
Fryderyk Skarbek
- 10zł

Moneta okolicznościowa z napisem 100-lecie odzyskania przez Polskę niepodległości
- 5 zł

Polskie Termopile - Hodów
- 10 zł

100-lecie czynu zbrojnego Polonii amerykańskiej
- 10 zł

Skarby Stanisława Augusta
Henryk Walezy
- 500 zł, 50 zł

Historia monety polskiej boratynka, tymf Jana Kazimierza
- 20 zł

760-lecie Towarzystwa Strzeleckiego Bractwa Kurkowego
w Krakowie
- 10 zł

100-lecie powstania Gimnazjum
i Liceum im. Stefana Batorego
w Warszawie
- 10 zł

POLONIA RESTITUTA
- 10 zł

125-lecie działalności Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie
- 10 zł

Niepodległość
- 20 zł (banknot kolekcjonerski)

Stulecie odzyskania przez Polskę niepodległości – Ignacy Jan Paderewski
- 100 zł, 10 zł

100. rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości
- 1 zł, 2018 zł, 100 zł

Wyklęci przez komunistów żołnierze niezłomni – Hieronim Dekutowski „Zapora”
- 10 zł

100. rocznica wybuchu Powstania Wielkopolskiego
- 200 zł, 10 zł

Wiadomo¶ci

Emisje NBP
Emisja monet NBP 2018

Emisja monet NBP 2017

Emisja monet NBP 2016

Emisja monet NBP 2015

Emisja monet NBP 2014

Emisja monet NBP 2013

Emisja monet NBP 2012

Emisja monet NBP 2011

Emisja monet NBP 2010

Emisja monet NBP 2009

Emisja monet NBP 2008

Emisja monet NBP 2007

Emisje monet NBP 1995 - 2006


 
20 z³, Banknot kolekcjonerski - 200. rocznica urodzin Fryderyka Chopina (1810-1849), 2010
Nazwa Cena brutto
20 z³, Banknot kolekcjonerski - 200. rocznica urodzin Fryderyka Chopina (1810-1849), 2010
69.00 PLN

Producent: PWPW - Polska Wytwórnia Papierów Warto¶ciowych

ID: 1110

Kolekcja: S³awni Polacy

Stan zachowania banknotu: UNC
Nomina³: 20 z³
Nak³ad: 120.000 szt. (liczba przeznaczona przez NBP do sprzeda¿y: 100.000 szt.)
Wymiary: 138 x 69 mm
Producent:
PWPW S.A. - Polska Wytwórnia Papierów Warto¶ciowych
S.A.
Projekt graficzny banknotu: Grzegorz Pfeifer i Katarzyna Jarnuszkiewicz
Ryt portretu: Przemys³aw Krajewski - artysta rytownik Polskiej Wytwórni Papierów Warto¶ciowych S.A.
Cena emisyjna NBP: 50 z³
Data emisji banknotu:
22.02.2010 r.

W zestawie: banknot kolekcjonerski umieszczony w oryginalnym etui NBP z opisem banknotu, oddzielony przezroczyst±, zabezpieczaj±c± foli±
 
Nowo¶æ - czwarty w historii polskiej numizmatyki
banknot kolekcjonerski

- drugi o nominale 20 z³:

20 z³, 200. rocznica urodzin Fryderyka Chopina (1810-1849)

Nowo¶æ - czwarty w historii polskiej numizmatyki banknot kolekcjonerski, wyemitowany z okazji 200. rocznicy urodzin polskiego kompozytora - "poety fortepianu" - Fryderyka Chopina (1810-1849).

20 z³, Banknot kolekcjonerski - 200. rocznica urodzin Fryderyka Chopina (1810-1849), 2010 www.numizmatyczny.pl
Portret Chopina, autor: Eugène Delacroix, 1838


Pozosta³e banknoty NBP s± dostêpne pod nastêpuj±cymi linkami:


NBP upamiêtni³ 200. rocznicê urodzin wybitnego polskiego kompozytora i pianisty Fryderyka Chopina emisj± banknotu kolekcjonerskiego o nominale 20 z³.

W roku 2010 mija 200 lat od narodzin Fryderyka Chopina.

Z tej okazji rok 2010 zosta³ og³oszony Rokiem Chopinowskim. W³±czaj±c siê w te obchody, Narodowy Bank Polski uczci³ znakomitego kompozytora emisj± czwartego w historii Polski banknotu kolekcjonerskiego.

Na ca³ym ¶wiecie Fryderyk Chopin i jego muzyka s± kojarzone z Polsk± i tradycjami polskiej szko³y sztuki kompozytorskiej.

Najnowszy banknot kolekcjonerski ma nomina³ 20 z³. Jego motywem przewodnim jest postaæ wielkiego wirtuoza i fortepian, który w sposób symboliczny zosta³ przedstawiony na obu stronach banknotu.
  • Przednia strona banknotu: w jego w centralnej czê¶ci znajduje siê portret Fryderyka Chopina, widzianego z profilu. Ten element zosta³ wydrukowany w technice stalorytniczej. Ryt portretu wykona³ Przemys³aw Krajewski - artysta rytownik Polskiej Wytwórni Papierów Warto¶ciowych SA. Z lewej strony znajduje siê wizerunek fragmentu dworku w ¯elazowej Woli, w którym urodzi³ siê kompozytor, a z prawej reprodukcja pierwodruku jednego z jego utworów - mazurka b-moll op. 7 wraz z autografem artysty.
  • Odwrotna strona banknotu: na tle mazowieckiego pejza¿u z charakterystycznymi wierzbami, umieszczono reprodukcje fragmentu jego etiudy f-moll op. 10.
Banknot ma wymiary 138 x 69 mm i posiada szereg zabezpieczeñ przed fa³szerstwami.

W historii polskiego pieni±dza wizerunek Fryderyka Chopina by³ ju¿ wcze¶niej wykorzystywany. Pojawi³ siê na wyemitowanym w 1982 r. banknocie powszechnego obiegu o nominale 5000 z³ (warto¶æ przed denominacj±).

Dotychczas NBP wyemitowa³ trzy banknoty kolekcjonerskie:
  • Pierwszym w historii by³ banknot piêædziesiêcioz³otowy z 2006 r. po¶wiêcony Papie¿owi Janowi Paw³owi II.
  • Dwa lata pó¼niej, w 2008 r. zosta³ wyemitowany banknot o nominale 10 z³, którym NBP upamiêtni³ 90. rocznicê odzyskania niepodleg³o¶ci.
  • W 2009 r. do obiegu trafi³ trzeci banknot o nominale 20 z³, wyemitowany z okazji 200. rocznicy urodzin Juliusza S³owackiego.
Wszystkie banknoty kolekcjonerskie zosta³y wyprodukowane przez Polsk± Wytwórniê Papierów Warto¶ciowych SA.

*****

Fryderyk Franciszek Chopin
(spolszczone nazwisko: Szopen, ur. 1 marca 1810 r. w ¯elazowej Woli, zm. 17 pa¼dziernika 1849 r. w Pary¿u) - polski kompozytor i pianista. Jest uwa¿any za najwybitniejszego polskiego kompozytora, a tak¿e za wybitnego pianistê i czo³owego przedstawiciela muzyki okresu romantyzmu na ¶wiecie.

Nazywany jest poet± fortepianu. Nale¿y do najbardziej lubianych kompozytorów muzyki fortepianowej, choæ jego dzie³a wymagaj± od wykonawcy znakomitego warsztatu, a nawet wirtuozerii. U ¼róde³ jego twórczo¶ci le¿a³a wielka wra¿liwo¶æ oraz umiejêtno¶æ czerpania wzorców wprost z polskiej muzyki ludowej. Jego przyjació³ka i kochanka George Sand mówi³a o nim, ¿e "by³ jeszcze bardziej polski ni¿ sama Polska".

¯yciorys Fryderyka Franciszka Chopina

Dzieciñstwo
Chopin Przyszed³ na ¶wiat w rodzinie, w której muzyka by³a na porz±dku dziennym. Ojciec, Miko³aj, urodzi³ siê we Francji w Marainville (Lotaryngii). W dzieciñstwie zwi±zany by³ tak¿e z polskimi rodzinami. Osiad³ w Polsce na sta³e w 1787 w wieku 17 lat i spêdzi³ tu resztê swojego ¿ycia. Tak zwi±za³ siê ze swoj± nowa ojczyzn±, ¿e wzi±³ udzia³ w insurekcji ko¶ciuszkowskiej w 1794 r. i nigdy z Polski nie wyjecha³.

Nie utrzymywa³ te¿ ju¿ kontaktu z rodzin± we Francji. Wychowa³ swoje dzieci na Polaków. Znany by³ tak¿e z nieufno¶ci, a wrêcz nienawi¶ci do Napoleona. Pocz±tkowo Miko³aj Chopin by³ guwernerem dzieci staro¶ciny £±czyñskiej, a po przenosinach z ¯elazowej Woli do Warszawy zosta³ wyk³adowc± jêzyka i literatury francuskiej w kilku warszawskich szko³ach, by w koñcu prowadziæ elitarny internat dla synów polskich rodów arystokratycznych.

W roku 1806 Miko³aj Chopin po¶lubi³ Teklê Justynê Krzy¿anowsk±. Justyna z Krzy¿anowskich, pochodz±ca ze zbiednia³ej rodziny szlacheckiej, uwielbia³a graæ na fortepianie. Fryderyk mia³ trzy siostry (Ludwika Jêdrzejowiczowa, Izabella Barciñska, Emilia). Sam by³ drugi z kolei. Wedle legendy Chopin przyszed³ na ¶wiat przy grze skrzypiec Miko³aja Chopina. Byæ mo¿e dopiero kilka tygodni po urodzeniu dziecko zg³oszono u ksiêdza i ochrzczono.

W 1892 roku znaleziono w parafii brochowskiej (ko¶ció³ ¦w. Rocha) dokument: "Roku tysi±c osiemset dziesi±tego dnia dwudziestego trzeciego miesi±ca kwietnia o godzinie trzeciej po po³udniu przed nami, proboszczem brochowskim, sprawuj±cym obowi±zki urzêdnika stanu cywilnego gminy parafii brochowskiej powiatu sochaczewskiego w departamencie warszawskim stawi³ siê Miko³aj Chopyn (...) i okaza³ nam dzieciê p³ci mêskiej, które urodzi³o siê w domu jego w dniu dwudziestego drugiego miesi±ca lutego o godzinie szóstej wieczorem roku bie¿±cego(...)".

Sam Fryderyk i jego matka wspominaj± kilkakrotnie w listach, ¿e nie urodzi³ siê on 22 lutego, lecz 1 marca. Imiê Fryderyk mia³o pochodziæ od ¶w. Fryderyka, imiê Franciszek od dziadka Chopina. Józef Sikorski, muzyk i rówie¶nik Chopina, wspomina w swoim "Wspomnieniu Szopena", ¿e Chopin jako dziecko p³aka³, gdy matka gra³a na fortepianie, co do dzi¶ nale¿y do znanych anegdot o Chopinie.

Jako ma³e dziecko Fryderyk zasiada³ do fortepianu i gra³ zas³yszane melodie. Dlatego rodzice zatrudnili nauczyciela, Wojciecha ¯ywnego z Czech. Po pewnym czasie ma³y Fryderyk przewy¿szy³ zdolno¶ciami swego nauczyciela. Fryderyk jednak zaprzyja¼ni³ siê z nim i po latach dedykowa³ mu s³ynny Polonez As-dur. Nastêpnym nauczycielem Chopina by³ Wilhem Wac³aw Würfel urodzony w Czechach.

Pierwsze sukcesy Fryderyka Franciszka Chopina
Maj±c 7 lat, w 1817 roku zadebiutowa³ jako kompozytor. Dedykowa³ wtedy nieopusowany Polonez g-moll Wiktorii Skarbek i skomponowa³ Polonez B-dur. Pierwszy za¶ publiczny wystêp Fryderyka odby³ siê w 1818 roku w pa³acu Radziwi³³owskim. Prasa warszawska opisa³a go jako "ma³ego Chopinka", "cudowne dziecko" i "drugiego Mozarta".

W dzienniku swym Aleksandra Tañska, siostra znanej wtedy autorki Klementyny Hoffmanowej zanotowa³a w krótkiej relacji z koncertu: "By³o dosyæ osób (...) W przeci±gu wieczora gra³ na fortepianie m³ody Chopin, dzieciê w 8. roku, obiecuj±ce, jak twierdz± znawcy, zast±piæ Mozarta".

W dniu 20 wrze¶nia 1818 roku Warszawê odwiedzi³a carowa Maria Fiodorowna, której Chopin ofiarowa³ dwa swoje tañce polskie. A Wójcicki wspomina, ¿e gdy ma³y Chopin grywa³ u ksiêcia Konstantego, namiestnika warszawskiego podczas gry Marsza wojskowego wznosi³ oczy w górê, ¿e ksi±¿ê go pyta³: "Co tam patrzysz w górê ma³y? Czytasz nuty na suficie?". Pó¼niej Chopin otrzyma od cara pier¶cieñ z brylantem, a w Pary¿u nawet propozycjê zostania nadwornym kompozytorem carskim.

Chopin sprzeda³ pier¶cieñ, a propozycjê odrzuci³. Nastêpnie Chopin w latach 1823-1826 pobiera³ naukê w Liceum Warszawskim, gdzie pracowa³ jego ojciec. W tych latach zwiedzi³ spor± czê¶æ Polski. Spêdza³ wakacje na dworze ks. Antoniego Radziwi³³a, w Szafarni i bywa³ u przyjació³ mieszkaj±cych w odleg³ych miejscach Polski. Z Szafarni wys³a³ swoje s³ynne listy - "Kuriery Szafarskie" do rodziców bêd±ce parodi± "Kuriera Warszawskiego", które os³awi³y sielankowe wakacje w Szafarni.

S³ynna jest równie¿ anegdota, mówi±ca ¿e zosta³ w szkole niegdy¶ przy³apany na rysowaniu nauczyciela w czasie lekcji. Obrazek tak zadziwi³ rysowanego, ¿e ten go pochwali³. Maurycy Karasowski wspomina równie¿ anegdotê z tradycji rodzinnej, w której Chopin pomóg³ guwernerowi uspokoiæ ha³a¶liwych wychowanków. Zaimprowizowa³ im opowie¶æ, a potem u¶pi³ wszystkich ³±cznie z guwernerem ko³ysank±. Gdy pokaza³ uroczy widok siostrom i matce, obudzi³ wszystkich przera¼liwym akordem. Wraz z siostr± Emili± Fryderyk pisa³ tak¿e dla zabawy wiersze i komedie. Balzac wspomina³, ¿e Chopin mia³ zastraszaj±co prawdziwy dar na¶ladowania kogo tylko zechcia³.

Wielu biografistów (np. Je¿ewska, Iwaszkiewicz, Willemetz) przekonuje, ¿e Chopin by³ geniuszem uniwersalnym poniewa¿ posiada³ niezwyk³y talent literacki, czego dowodem s± jego s³ynne listy, a tak¿e talent malarski i aktorski. W latach 1826-1829 by³ studentem warszawskiej Szko³y G³ównej Muzyki, bêd±cej czê¶ci± Konserwatorium, która zwi±zana by³a z Uniwersytetem Warszawskim, gdzie podj±³ naukê harmonii i kontrapunktu u profesora Józefa Elsnera.

Zosta³ zwolniony z przedmiotu instrumentu, poniewa¿ zauwa¿ono nieprzeciêtny sposób i charakter gry Chopina. Okres ten charakteryzuje siê zafascynowaniem muzyk± ludow±. Powstaj± wówczas Sonata c-moll, przebojowe Wariacje B-dur op.2, Trio g-moll i pierwsze Mazurki, oparte na motywach ludowych Rondo c-moll i Rondo F-dur a la Krakowiak. W raporcie po trzecim roku nauki Józef Elsner zapisa³: "Trzecioletni Szopen Fryderyk - szczególna zdatno¶æ, geniusz muzyczny".

W 1826 r. Chopin odbywa³ swoj± pierwsz± zagraniczn± podró¿ do Berlina i w 1829 r. do Wiednia. W 1826 r. spêdzi³ wakacje tak¿e w Bad Reinertz (dzisiejsze Duszniki-Zdrój). Dziêki Würflowi Chopin wszed³ w ¶rodowisko muzyków. W Kärtnerthortheater dwa razy wykonywa³ Rondo a la Krakowiak i Wariacje B-dur. Odnios³y one fenomenalny sukces w¶ród publiczno¶ci. Nawet krytyka mimo zastrze¿eñ dotycz±cych jego gry (zbyt ma³a si³a d¼wiêku) uzna³a kompozycje za nowatorskie.

Rozpoczêcie niezale¿nej kariery kompozytorskiej
Lata 1829-1831 s± dla Chopina okresem pierwszej mi³o¶ci (do ¶piewaczki Konstancji G³adkowskiej) i pierwszych ogromnych sukcesów kompozytorskich. W li¶cie do swojego przyjaciela od dzieciñstwa Tytusa Wojciechowskiego, Chopin nazywa Konstancjê idea³em. Powstaj± wówczas Koncerty fortepianowe f-moll (opus 21) i e-moll (opus 11).

W lipcu 1829 r., niezw³ocznie po ukoñczeniu studiów, Fryderyk Chopin wraz z przyjació³mi wyje¿d¿a na wycieczkê do Wiednia. Wystêpuje tam w Kärtnerthortheater, wykonuj±c wraz z orkiestr± Wariacje op. 2 oraz Rondo a la Krakowiak op. 14. Koncert zakoñczy³ siê sukcesem i uznaniem publiczno¶ci, a gra Chopina zosta³a wysoko oceniona przez wiedeñskich krytyków, mimo pewnych niedoci±gniêæ dotycz±cych si³y d¼wiêku.

W roku 1830, po raz pierwszy za granic±, wydano drukiem (oficyna Tobiasa Haslingera) jedno z dzie³ twórcy, Wariacje na temat Mozarta. W dniu 2 listopada 1830 roku Chopin wyje¿d¿a z Warszawy do Kalisza, gdzie spêdzi ostatni dzieñ w ojczy¼nie i gdzie do³±czy do niego Tytus Wojciechowski. Przed wyjazdem ¿egna siê z Konstancj± G³adkowsk± i wrêcza jej pier¶cieñ skrywany przez ni± a¿ do ¶mierci.

W dniu 5 listopada 1830 r. Chopin na zawsze opuszcza Polskê - wyje¿d¿a z Kalisza i przez Wroc³aw udaje siê do Drezna. W Wiedniu s³yszy ¶piewan± niegdy¶ przez Konstancjê cavattinê Rossiniego i rozp³akuje siê. Jedzie do Monachium i w koñcu udaje siê do Pary¿a. W czasie drogi Chopin pisze dziennik (zwany "Dziennikiem stuttgarckim"), który jest dokumentem przedstawiaj±cym zmiany jego duszy podczas pobytu w Stuttgarcie, gdzie ogarnia go rozpacz z powodu upadku powstania listopadowego.

Komponuje wtedy dramatyczn± Etiudê c-moll op.10 "Rewolucyjn±". Utwory tego okresu wype³nione s± dramatyzmem i liryzmem, który z wolna zastêpuje w twórczo¶ci Chopina beztrosk± ludyczno¶æ.

Lata dojrza³o¶ci artystycznej
W Pary¿u Chopin zamieszkuje ma³e mieszkanie przy Boulevard Poissonniere. Daje pierwszy z dziewiêtnastu publicznych koncertów w Pary¿u (podczas 18 lat pobytu w tym mie¶cie). Organizuje go Friedrich Wilhelm Kalkbrenner, s³awny pianista. Gra wtedy Koncert e-moll i Wariacje na temat Don Juana (Wariacje B-dur). Koncert osza³amia publiczno¶æ, w tym Franciszka Liszta. Krytyk Francois Fetis zapowiada, ¿e Chopin odrodzi muzykê fortepianow±. Nastêpnego dnia wydawcy przysy³aj± Chopinowi propozycje kupna utworów.

Chopin wiêc pêdzi ¿ywot wirtuoza, komponuj±c utwory, które szybko staj± siê modne i podobaj±ce siê na salonach. Przyja¼ni siê z wielu wybitnymi muzykami (Franciszek Liszt, Vincenzo Bellini, Hector Berlioz), jest zapraszany na prywatne wystêpy nie jako muzyk, ale jako go¶æ, nawet na sam dwór. Szybko wiêc przenosi siê do Chaussee d'Antin, w modnej dzielnicy Pary¿a. Przyjaciele nazywaj± jego mieszkanie Olimpem ze wzglêdu na daj±c± siê z stamt±d s³yszeæ bosk± muzykê.

Z powodu nieciekawej sytuacji finansowej zaczyna dawaæ coraz wiêcej lekcji fortepianu. Osza³amia go ogromna ilo¶æ propozycji. Chopin uczy³ miêdzy innymi ksiê¿niczkê de Noailles, ksiê¿nê de Chimay i de Beauvau, baronow± Rothschild, hrabinê Peruzzi i Potock±. W¶ród uczniów tak¿e wielkie talenty - Karolina Hartmann, Karol Filtch, a tak¿e wierny przyjaciel Chopina Adolf Gutmann. Chopin jako nauczyciel znany by³ z niezwyk³ych wymagañ i nerwowo¶ci.

W latach 1835-1846 Chopin porzuca karierê wirtuoza na rzecz komponowania. Zaczyna ¿yæ ¿yciem polskiej emigracji, utrzymuj±c ¶cis³e kontakty z g³ównymi intelektualistami polskimi (Adam Mickiewicz, Julian Ursyn Niemcewicz, Cyprian Kamil Norwid). Józef Bem prosi go o zaliczkê dla powstaj±cego Towarzystwa Politechnicznego. Chopin go¶ci te¿ u siebie najbli¿szego przyjaciela z lat dziecinnych, Jana Matuszyñskiego, który zamieszkuj±c u Fryderyka, studiuje medycynê w Pary¿u. W 1842 roku umar³ na gru¼licê. U Chopina bywa te¿ jego s³ynny przyjaciel, wielki pianista i kompozytor- Julian Fontana.

W 1836 roku zarêcza siê z Mari± Wodziñsk±. By³a ona niezwykle uzdolniona muzycznie i malarsko. Hrabina Teresa Wodziñska, matka Marii zaczyna nazywaæ wtedy Chopina swym dzieckiem. W podziêce za darowane Chopinowi kompozycje Marii przysy³a on Walca As-dur i niektóre ze s³ynnych Pie¶ni. Ostatecznie jednak rodzina sprzeciwi³a siê zwi±zkowi, uwa¿aj±c, ¿e Chopin jest zbyt chorowitym kandydatem na mê¿a.

W 1836 roku Chopin faktycznie zaczyna powa¿nie chorowaæ na gru¼licê (zdaniem prof. Wojciecha Cichego z AM w Poznaniu objawy wskazuj± na to, ¿e kompozytor móg³ cierpieæ przez ca³e ¿ycie na mukowiscydozê i to w³a¶nie ta choroba by³a przyczyn± jego ¶mierci). W 1837 roku Chopin poznaje starsz± od niego o 6 lat i dominuj±c± nad nim George Sand i rzuca siê w ramiona "spe³nionej mi³o¶ci" (s³owa George Sand), która jednak wkrótce zamienia siê w nerwowy i chaotyczny zwi±zek.

Przodkiem George by³ król polski August II Mocny. Para istnieje jednak jako zwi±zek jedynie w plotkach. W dziennikach Sand opowiada, ¿e przez 9 lat przyja¼ni z Chopinem ¿y³a w klasztornym celibacie. W li¶cie do Justyny Chopinowej Sand nazwie siê drug± matk± Chopina. Uciekaj±c przed zazdro¶ci± by³ego kochanka George, udaj± siê na Majorkê do Valldemossa, która wita ich okropn± pogod±, co wiêcej w Hiszpanii trwa wojna, a choroba Chopina wzmaga siê.

Sand zabra³a swoje dzieci, które mia³y siê tam leczyæ (syn Maurycy chorowa³ na reumatyzm) i uczyæ. Mieszkaj± tam tak¿e w by³ym klasztorze. Tam po raz pierwszy Chopin pluje krwi±. Komponuje wtedy Preludia op.28, z których Preludium Des-dur wspominane jest przez Sand jako straszne. Wedle niej wspomina ona pamiêtny wieczór, gdy podczas spaceru rozszala³a siê burza, a po powrocie do domu Chopin zacz±³ pluæ krwi±.

Gdy Chopinowi siê poprawia, wracaj± do Francji. Sprowadzono wtedy cia³o samobójcy z Neapolu, wielkiego ¶piewaka, Adolfa Nourrita. Chopin gra w Marsylii podczas pogrzebu na organach. Pomimo i¿ instrument by³ roztrojony Chopin oszo³omi³ publiczno¶æ gran± na organach pie¶ni± Schuberta. W 1839 roku wracaj± do Francji. Fryderyk jest wówczas bardzo chory, kaszl±c wypluwa ogromne ilo¶ci krwi. Mieszka w Nohant, w posiad³o¶ci George Sand. Chwilowa poprawa zdrowia wnosi okres spokoju do ¿ycia przyjació³, wkrótce jednak nastêpuje ponowne pogorszenie.

George Sand napisa³a sporn± ksi±¿kê "Lukrecja Floriani", w której wedle Liszta o¶miesza Fryderyka. Chopin odwzajemnia tê zniewagê jedynie milczeniem, podczas gdy rodzina w Polsce jest oburzona. Sand t³umaczy, ¿e nie opisuje w niej Fryderyka, jednak do dzi¶ biografi¶ci Chopina maj± jedno zdanie na temat tej ksi±¿ki. Pojawia siê wtedy znany rze¼biarz Auguste Clesinger. Sand zostaje jego kochank±, ale po krótkim czasie Auguste wybiera córkê, Solange. George wydziedzicza j±. Kiedy Fryderyk zajmuje stanowisko w sprawie nieudanego ma³¿eñstwa Solange, pisarka wpada w sza³ i zrywa z kompozytorem.

Okres przed rozstaniem z George Sand, a tak¿e po rozpadniêciu siê zwi±zku, oraz pog³êbiaj±ca siê choroba odciskaj± g³êbokie piêtno na twórczo¶ci i ¿yciu towarzyskim Chopina. Chopin wpada w depresjê, która doprowadzi go do ¶mierci.

Ostatni okres ¿ycia
Po rozstaniu z George Sand Chopin popad³ w g³êbokie przygnêbienie, które z pewno¶ci± przyspieszy³o jego ¶mieræ. Daje ostatni koncert w Pary¿u. Dwa dni pó¼niej "Gazette Musicale" przekonuj±c o nowatorsko¶ci "Ariela fortepianu" pisze: "Chopina mo¿na zrozumieæ tylko przez samego Chopina". Ostatni± kobiet±, z któr± Chopin by³ zwi±zany, by³a jego uczennica - Szkotka Jane Stirling, zwana "wdow± po Chopinie", z któr± wyjecha³ po wybuchu rewolucji w Pary¿u w 1848 r. do Anglii i Szkocji w bardzo wyczerpuj±c± jego si³y podró¿. Wilgotny klimat Anglii i Szkocji oraz zamêczenie wizytami u angielskiej arystokracji doprowadzi³y do szybszych postêpów choroby.

W dniu 16 listopada 1848 r. udzieli³ on na rzecz polskich emigrantów ostatniego koncertu w Guildhall w Londynie. Gra³ przed królow± Wiktori±. Gra³ te¿ dla polskich emigrantów jednak koncert ten pozosta³ niewys³uchanym z powodu zbyt g³o¶nej orkiestry, z³ego stanu zdrowia Chopina i nieciekawych warunków. Chopin jest w coraz gorszym stanie. Pisze ostatnie dwa mazurki - f-moll i g-moll. Zostan± one wydane dopiero w latach 50. XX wieku. Nie opuszczaj± go jednak przyjaciele. Odwiedza go Adolf Gutmann, wielki przyjaciel i malarz Eugene Delacroix, Marcelina Czartoryska, Józef Cichowski, przyjaciel Wojciech Grzyma³a.

Chopin ma jednak problemy finansowe. Z tego powodu szkockie przyjació³ki Chopina obdarowuj± go spor± sum± pieniêdzy, z której godzi siê przyj±æ tylko czê¶æ. Jenny Lind organizuje dla niego z muzykami paryskimi wieczór muzyki, który podnosi Fryderyka bardzo na duchu. Chopin przeprowadza siê na Chaillot 74 i zaprasza do siebie siostrê Ludwikê z rodzin±. Jest coraz bardziej wyniszczony przez chorobê.

Mimo to postanawia siê znowu przenie¶æ ju¿ nie na d³ugo do mieszkania na placu Vendome. Przed wyjazdem odwiedza go Hector Berlioz. S± to s³ynne "dni przedostatnie", w które przybêdzie do niego tak¿e Cyprian Norwid. Zmar³ o godzinie 2 w nocy, 17 pa¼dziernika 1849 roku, w otoczeniu najbli¿szych osób (Delfina Potocka, ks. Je³owicki, Wojciech Grzyma³a, Ludwika Jêdrzejowiczowa), z którymi by³ zwi±zany przez wiêkszo¶æ swego ¿ycia w Pary¿u.

Ostatnie dni sta³y siê tematem legendarnym w sztuce - opisa³ je Norwid w s³ynnym "Fortepianie Szopena", ostatnie chwile namalowa³ tak¿e Teofil Kwiatkowski. ¦mieræ Chopina opisuje bardzo dok³adnie ksi±dz Aleksander Je³owicki. Wedle niego umar³ on na chwilê po udzieleniu ostatniego namaszczenia. Ostatnimi s³owami mia³y byæ: "Jestem ju¿ u ¼ród³a szczê¶cia".

Relacja Je³owickiego opisana w li¶cie do Ksawery Grocholskiej jest jednak uwa¿ana za ma³o prawdziw±. Nabo¿eñstwo ¿a³obne zosta³o dokonane w ko¶ciele ¦w. Magdaleny. Zosta³ pochowany na cmentarzu Père Lachaise w Pary¿u, na jego pro¶bê, na pogrzebie wykonano Requiem d-moll Mozarta, a tak¿e jego Marsz ¯a³obny. Jego serce zosta³o sprowadzone do ko¶cio³a ¶w. Krzy¿a w Warszawie. Robert Schumann powiedzia³ po ¶mierci Chopina: "Dusza muzyki przelecia³a nad ¶wiatem".

Kalendarium:
  • 1810 – narodziny
  • 1817 – pierwsza próba kompozytorska, gdy Chopin mia³ 7 lat
  • 1818 – pierwszy wystêp estradowy
  • 1823 – rozpoczêcie nauki kompozycji u Elsnera
  • 1826 – studia w Szkole G³ównej Muzyki
  • 1829 – wizyta w Wiedniu
  • 1830 – drugi wyjazd z Polski do Wiednia
  • 1831 – przyjazd do Pary¿a
  • 1835 – zarêczyny z Mari± Wodziñsk± (Walc As-dur)
  • 1836 – spotkanie z George Sand
  • 1837 – zerwanie z Wodziñsk±
  • 1838 – zwi±zek z George Sand, wyjazd na Majorkê, praca nad 24 Preludiami
  • 1839 – powrót do Francji, powstaje Sonata b-moll
  • 1844 – umiera ojciec Chopina
  • 1845 – k³ótnie z George i choroba Fryderyka nasilaj± siê
  • 1847 – zerwanie z George
  • 1848 – wyjazd z Jane Stirling do Anglii i Szkocji
  • 1849 – ¶mieræ.
Dorobek twórczy i styl
Chopin do dzi¶ uwa¿any jest za najwiêkszego kompozytora polskiego. Sam podczas ka¿dego sukcesu dziwi³ siê tylko. Gdy gazety pisa³y, ¿e jak z Mozarta Niemcy, tak z Chopina Polacy bêd± dumni, Chopin nazywa³ to nonsensem. Z tej przyczyny Paderewski uwa¿a³, ¿e Chopin naprawdê nie zdawa³ sobie sprawy ze swojej wielko¶ci. Choæ Fryderyk Chopin zaliczany jest do epoki romantyzmu, sam nie cierpia³ romantyzmu, powszechnie rozumianego jak to proponowali Hector Berlioz, Franciszek Liszt, Beethoven, Richard Wagner, czy choæby Piotr Czajkowski.

Sam Chopin nie inspirowa³ siê ¿adnymi kompozytorami swojego czasu. Za geniuszy muzyki uwa¿a³ tylko Mozarta i Bacha. W akcie umi³owania Mozarta napisa³ "Wariacje B-dur", Bacha - Fugê a-moll. Jego jedynym uk³onem w stronê epoki romantyzmu by³y ballady F-dur i g-moll, skomponowane wedle samego kompozytora na temat "Jeziora ¦wite¼" i "¦witezianki" Mickiewicza.

Od pocz±tku komponowania w wieku 7 lat Chopin inspirowa³ siê niemal wy³±cznie tematami polskimi. Szczególnie zajmowa³y go polskie tañce ludowe - mazurki, oberki, polonezy i kujawiaki, których elementy zawar³ w s³ynnych Polonezach i Mazurkach. Ze wzglêdu szczególnie na te dzie³a niektórzy krytycy jego muzyki uwa¿ali, ¿e stworzy³ nowe tempo i nieznan± w romantyzmie melodykê.

Chopin mówi³, ¿e przy graniu mazurków wa¿ne jest zachowanie tempa Rubato, którego mia³ byæ twórc±. Nie ma jednak definicji tego tempa, ani rzetelnego przyk³adu. Wedle s³ynnych pianistów i znawców muzyki Chopina najdogodniejsz± metod± gry Chopina jest tak zwana "Metoda Chopina" prof. Harry'ego Neuhausa.

W sprawie polsko¶ci jego muzyki nie ma ¿adnych w±tpliwo¶ci, i¿ by³a ona niemal w ka¿dej kompozycji wyra¼nie akcentowana (nawet w takich kompozycjach jak Barkarola) - Ignacy Jan Paderewski powiedzia³ w setn± rocznicê urodzin Chopina: "(...) Zabraniano nam S³owackiego, Krasiñskiego, Mickiewicza. Nie zabroniono nam Chopina. A jednak w Chopinie tkwi wszystko, czego nam wzbraniano: barwne kontusze, pasy z³otem lite, posêpne czamarki, krakowskie rogatywki, szlacheckich brzêk szabel, naszych kos ch³opskich po³yski, jêk piersi zranionej, bunt spêtanego ducha, krzy¿e cmentarne, przydro¿ne wiejskie ko¶ció³ki, modlitwy serc stroskanych, niewoli ból, wolno¶ci ¿al, tyranów przekleñstwo i zwyciêstwa radosna pie¶ñ(...)". Chopin i Liszt jako pierwsi upowszechnili Nokturny.

Fryderyk Chopin wykonywany
Od 1927 roku odbywa siê w Polsce Miêdzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina, najstarszy na ¶wiecie monograficzny konkurs muzyczny, którego inicjatorem by³ Jerzy ¯urawlew. Nagrodzi³ on jednych z najlepszych interpretatorów muzyki Chopina i w ogóle fortepianowej. Odbywaj± siê tak¿e festiwale muzyki Chopina w Warszawie, Valldemossie, Genewie, Dusznikach, Pary¿u, Gandawie i wielu innych.

W¶ród najwiêkszych wykonawców muzyki Chopina s±:
  • Vladimir de Pachmann, Raoul Pugno, Ignacy Jan Paderewski, Moriz Rosenthal, Siergiej Rachmaninow, Alfred Cortot, Ignaz Friedman, Raul Koczalski, Artur Rubinstein, Mieczys³aw Horszowski, Henryk Sztompka, Claudio Arrau, Vladimir Horowitz, Vlado Perlemuter, Dymitr Szostakowicz, W³adys³aw Szpilman, Jan Ekier, Dinu Lipatti, Halina Czerny-Stefañska, Regina Smendzianka, Adam Harasiewicz, Vladimir Ashkenazy, Martha Argerich, Maurizio Pollini, Murray Perahia, Krystian Zimerman, Janusz Olejniczak, Evgeny Kissin, Mateusz Kowalski, Rafa³ Blechacz.
  • Jan Ekier by³ redaktorem naczelnym pomnikowego wydania fonograficznego dzie³ wszystkich Chopina, w których wystêpuj± wykonania najlepszych polskich pianistów XX wieku. Nagrañ dokonano w latach 50. i 60. XX wieku.
  • Chopin odrodzi³ muzykê fortepianow±, bowiem jeszcze w wieku XIX inspirowaæ siê nim bêd± silnie impresjoni¶ci pianina - Claude Debussy i Eric Satie.
  • Muzyka Chopina znajdzie te¿ swoje odbicie w muzyce Wagnera, Wieniawskiego, Saint-Saënsa i wielu innych wielkich kompozytorów.
Pomniki w Polsce i na ¶wiecie:
  • Pomnik Chopina w Dusznikach * Pomnik Chopina w Miêdzyzdrojach * Pomnik Chopina w £azienkach Królewskich w Warszawie; jego replika w skali 1:1 znajduje siê w Hamamatsu w Japonii * Pomnik Chopina w Szanghaju w Chinach * Pomnik Chopina w Tiranie w Albanii * Pomnik Chopina we Wroc³awiu * Pomnik Chopina w ¯elazowej Woli.
Obiekty nosz±ce imiê Fryderyka Chopina:
  • 3784 Chopin - planetoida o ¶r. 28,5 km * Port Lotniczy im. Fryderyka Chopina w Warszawie * Drobnicowiec „Fryderyk Chopin” * ¿aglowiec „Fryderyk Chopin”.
Chopin w popkulturze
Nagrody Akademii Fonograficznej - "Fryderyki" Odwo³uj±ce siê do imienia Chopina Nagrody Akademii Fonograficznej - "Fryderyki", które zaczêto przyznawaæ w 1995 roku, mia³y byæ polskim odpowiednikiem nagrody Grammy. Zamiar ten jednak siê nie powiód³, bo w zwi±zku z zapa¶ci± w polskiej bran¿y fonograficznej stacje telewizyjne wycofa³y siê z transmitowania gali, na której je wrêczano.

W 2006 r. po raz pierwszy nie odby³a siê ceremonia wrêczenia tych nagród. Listê ich zdobywców og³oszono jedynie w internecie. Piosenka Gazebo I like Chopin w³oskiego piosenkarza Paula Mazzoliniego (Gazebo) w 1983 r. wspiê³a siê na listy przebojów w ca³ej Europie. Chocia¿ Mazzolini ¶piewa³ o muzyce Chopina, fortepianowy motyw który przewija siê w piosence, nie jest kompozycj± Polaka.

Przebój Gazebo nadal jest nadawany przez komercyjne rozg³o¶nie, choæ najczê¶ciej jako cover w wykonaniu duetu Modern Talking. Pocz±tek piosenki mia³ nastêpuj±ce s³owa po angielsku:

Remember that piano
So delightful unusual
That classic sensation
Sentimental confusion
Used to say I like Chopin
Love me now and again.


******

Frederic François Chopin - the greatest Polish composer and virtuoso pianist,one of the masters of Romantic music, born on 1 March 1810 (according to statements by the artist himself and his family) or 22 February (according to the parish record of the baptism) in the village of ¯elazowa Wola.

He was often referred to as a piano poet for his extraordinary sensitivity and the ability to draw from the Polish folk music. His musical talent was revealed unusually early - he was often compared with the childhood genius of Mozart.

Among his compositions are numerous polonaises, ballades, songs, 57 mazurkas,19 nocturnes, 4 scherzos, two series of etudes, 24 preludes, and 3 sonatas.

Chopin was a dedicated patriot, and to date he has been considered one of the greatest Poles of all time. On the hundredth anniversary of Chopin’s birth Ignacy Jan Paderewski said: We were denied S³owacki, Krasiñski, Mickiewicz. We were not denied Chopin.

An yet it is Chopin who personalizes everything we were denied: the colorful split-sleeve overcoats, the gold-threaded belts, the bleak coats, the Cracow cornered hats, the clank of the szlachta sabers, the shimmer of the peasant scythes, the moan of the wounded breast, the insurgence of the girdled spirit, the cemetery crosses, the small village churches, the payers of the disturbed hearts, the pain of bondage, the yearning for freedom, the curse of the tyrants, and the joyful song of victory [...].

On 17 October 1849 Frederic Chopin died of pulmonary tuberculosis and was buried in the Pére-Lachaise cemetery in Paris. In accordance with his wishes his heart was removed and returned to his homeland where it was sealed within a pillar of the Holy Cross Church in Krakowskie Przedmie¶cie in Warsaw.


¼ród³o: NBP / Narodowy Instytut Fryderyka Chopina / PWPW / Wikipedia - wolna encyklopedia

Dostêpno¶æ: produkt dostêpny




 |  Strona g³ówna  |  Nowo¶ci  |  O firmie  |  Regulamin  |  Aktualny stan koszyka  |  Kontakt  | 
oprogramowanie Sklepy internetowe

Sklep numizmatyczny - Polskie i zagraniczne monety kolekcjonerskie, banknoty polimerowe
Monety z³ote, monety srebrne, monety Kanonizacja Jana Paw³a II, monety okolicznoœciowe 5 z³
Numizmatyka: Z³oto lokacyjne: Z³ote sztabki: Abonament numizmatyczny 2015
Skarby Stanis³awa Augusta, Kanonizacja Jan Pawe³ II
Sitemap