Producent: NBP - monety Nordic Gold
ID: 1473
Moneta obiegowa 2 z³
- 300-lecie Pielgrzymki Warszawskiej na Jasn± Górê, 2011
Nomina³: 2 z³
Metal: stop
CuAl5Zn5Sn1
Stempel:
zwyk³y
¦rednica:
27,00 mm
Waga: 8,15 g
Wielko¶æ emisji:
800 000 szt.
Projektant
monety: Ewa Tyc-Karpiñska (awers), Dominika
Karpiñska-Kopiec (rewers)
Data emisji monet w NBP:
1.08.2011 r.
Moneta obiegowa z nordyckiego z³ota upamiêtniaj±ca 300-lecie Pielgrzymki Warszawskiej na Jasn± Górê.
- Awers:
wizerunek or³a ustalony dla god³a Rzeczypospolitej Polskiej. Po bokach
or³a oznaczenie roku emisji: 20-11, pod or³em napis: Z£ 2 Z£. W otoku
napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA, poprzedzony oraz zakoñczony sze¶cioma
pere³kami. Pod lew± ³ap± or³a znak mennicy: M/W.
- Rewers:
u góry stylizowany wizerunek Klasztoru Zakonu
Paulinów na Jasnej Górze w Czêstochowie.
Poni¿ej, po prawej stronie, stylizowany fragment Ko¶cio³a Zakonu Paulinów pod wezwaniem Ducha ¦wiêtego w
Warszawie. U do³u, na tle stylizowanych konturów grupy
pielgrzymów nios±cych krzy¿ i chor±gwie, napis: 300-LECIE PIELGRZYMKI / WARSZAWSKIEJ NA / JASN¡
GÓRÊ.
- Na boku:
o¶miokrotnie powtórzony napis: NBP, co drugi
odwrócony o 180 stopni, rozdzielony gwiazdkami.
*****
300-lecie Pielgrzymki
Warszawskiej na Jasn± Górê
Warszawska Pielgrzymka Piesza to wyj±tkowy fenomen religijny na
duchowej mapie nie tylko Polski, lecz tak¿e Europy. Nieprzerwanie od
1711 roku gromadzi p±tników, którzy przemierzaj±
szlak wiod±cy od administracyjnej stolicy Polski ku duchowej stolicy
narodu - Jasnej Górze. Tradycji corocznego wêdrowania nie
zdo³a³y przerwaæ ani represje zaborców, ani dzia³ania
militarne podczas dwóch wojen ¶wiatowych, ani zakazy
nazistów i komunistów.
W roku 2011 najbardziej
znana polska pielgrzymka obchodzi jubileusz 300-lecia.
● Zaczê³o siê trzy stulecia temu od epidemii d¿umy, która
zdziesi±tkowa³a ludno¶æ stolicy. Mieszkañcy Warszawy postanowili
wówczas wyruszyæ pieszo do sanktuarium maryjnego w
Czêstochowie, by prosiæ Matkê Bo¿± o ratunek dla miasta. Pielgrzymka
mia³a charakter pokutno-przeb³agalny: p±tnicy ¿a³owali za pope³nione grzechy i b³agali Maryjê o pomoc w za¿egnaniu
epidemii. Zaraza wkrótce usta³a, a warszawianie z³o¿yli
uroczyste ¶lubowanie, ¿e od tej pory bêd± co roku pielgrzymowaæ na
Jasn± Górê. S³owa dotrzymali.
● W ci±gu tych trzystu lat na trasie miêdzy Warszaw± a Czêstochow±
dosz³o do wielu niezwyk³ych wydarzeñ. Najbardziej dramatyczne z nich
mia³o miejsce w 1792 roku, gdy wszyscy pielgrzymi zostali wymordowani
nieopodal Woli Mokrzeskiej. Do dzi¶ nie ma pewno¶ci, czy egzekucji
dokonali ¿o³nierze pruscy, czy oddzia³ Kozaków. To pokazuje, ¿e jeszcze przed
definitywnym rozbiorem Rzeczypospolitej Polacy nie mogli czuæ siê
bezpiecznie we w³asnej ojczy¼nie.
● Czêstochowa i Warszawa najpierw znalaz³y siê w zaborze pruskim, a od
1815 roku by³y w zaborze rosyjskim. W tym czasie w³adze w Berlinie i
Petersburgu robi³y wszystko, by ograniczyæ ruch p±tniczy na Jasn±
Górê. Pielgrzymowanie do Matki Bo¿ej Czêstochowskiej
traktowano wówczas nie tylko jako akt religijny, lecz tak¿e jako manifestacjê polskiej to¿samo¶ci narodowej i postawy
patriotycznej.
● Istotê tego fenomenu znakomicie odda³ W³adys³aw St. Reymont w swym
reporta¿u literackim Pielgrzymka do Jasnej Góry z roku 1894.
Przysz³y noblista opisywa³, jak ze stolicy wyruszali w trasê obcy sobie
ludzie, a na miejsce dochodzi³a wspólnota. Obserwowa³, jak
bierna masa zamienia siê w drodze w spo³eczno¶æ ¶wiadom±
wspólnego celu. Pielgrzymka by³a dla pisarza metafor±
losów Polski, która z oddzielnych plemion
przekszta³ca siê w naród, a tym, co sprawia ow± przemianê, jest droga wiary.
● To wiara pozwoli³a Polakom przetrwaæ okres zaborów, a
pobyt na Jasnej Górze zawsze dodawa³ im nadziei. Uwidoczni³o
siê to zw³aszcza w roku 1920, w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Gdy
na Warszawê maszerowa³a Armia Czerwona, pielgrzymi ze stolicy pod±¿ali
do Czêstochowy. Fina³ obu marszów mia³ nast±piæ 15 sierpnia.
Do celu dotarli jednak tylko ci drudzy - modl±cy siê w drodze o ratunek
dla ojczyzny.
● W okresie okupacji hitlerowskiej Niemcy zabronili pielgrzymowania na
Jasn± Górê. Mimo to warszawianie nadal, zachowuj±c zasady
konspiracji, docierali do czêstochowskiego klasztoru. Tradycja
corocznego przemierzania p±tniczego szlaku nie zosta³a przerwana nawet
w 1944 roku, gdy trwa³o powstanie warszawskie.
● Po II wojnie ¶wiatowej pielgrzymka, nad któr± opiekê
przejêli paulini, nabra³a rozmachu ogólnopolskiego, a z
czasem miêdzynarodowego. Zaczê³o uczestniczyæ w niej coraz wiêcej
wiernych zarówno z Europy Zachodniej, jak te¿ ¦rodkowej i Wschodniej. Przez ca³e lata pielgrzymka by³a sol± w oku w³adz komunistycznych, które podejmowa³y ró¿ne
dzia³ania, by j± zlikwidowaæ. Prze¶ladowania przynosi³y jednak efekt
odwrotny do zamierzonego. Kulminacyjnym punktem represji okaza³ siê rok
1963, gdy w³adze PRL oficjalnie zabroni³y organizacji pielgrzymki.
Paulini zignorowali jednak zakaz komunistów. Tego lata na
Jasn± Górê dotar³o oko³o 4000 pielgrzymów,
którzy w drodze musieli znosiæ wiele ataków i
szykan ze strony SB. Kardyna³ Stefan Wyszyñski stwierdzi³, ¿e dziêki
swej determinacji ocalili oni pieszy ruch pielgrzymkowy w Polsce.
● Prymas Tysi±clecia by³ pierwszym hierarch±, który doceni³
potencja³ pielgrzymki i uczyni³ z niej narzêdzie ewangelizacji. Taki
charakter utrzyma³a tak¿e po upadku komunizmu. Równie¿ dzi¶
dla wielu ludzi stanowi drogê do Boga.
autor: Grzegorz
Górny
¼ród³o: NBP / Mennica Polska
|
Dostêpno¶æ: produkt dostêpny
|
|