Producent: NBP - monety Nordic Gold
ID: 2182
Moneta obiegowa 2 z³
- Europa bez barier - 100-lecie dzia³alno¶ci Towarzystwa Opieki nad
Ociemnia³ymi, 2011
Nomina³: 2 z³
Metal: stop
CuAl5Zn5Sn1
Stempel:
zwyk³y
¦rednica:
27,00 mm
Waga: 8,15 g
Wielko¶æ emisji:
800 000 szt.
Data emisji monet:
14.10.2011
r.
Moneta okoliczno¶ciowa o
nominale 2 z³ ze stopu Nordic Gold wyemitowana w celu uczczenia 100
rocznicy powstania Towarzystwa Opieki nad Ociemnia³ymi z siedzib± w
Laskach - jednego z najstarszych stowarzyszeñ charytatywnych w Polsce.
Towarzystwo Opieki nad Ociemnia³ymi zosta³o wpisane do
rejestru stowarzyszeñ w dniu 11 maja 1911 roku.
Stowarzyszenie zosta³o za³o¿one z inicjatywy okulisty dr Boles³awa
Ryszarda Gepnera, który przedstawi³ swój pomys³
ociemnia³ej hrabiance Ró¿y Czackiej.
Do g³ównych celów towarzystwa nale¿y zapewnienie
ociemnia³ym i niewidomym pomocy w zaspakajaniu ich potrzeb socjalnych,
rehabilitacyjnych, edukacyjnych oraz religijnych.
Osoby niewidome i s³abowidz±ce w
Polsce
● Mimo rozwoju medycyny nadal rodz± siê niewidome dzieci, a ludzie
trac± wzrok z powodu ró¿nych schorzeñ i wypadków.
Wed³ug danych GUS w Polsce ¿yje ponad 1 800 000 osób
niepe³nosprawnych z powodu uszkodzeñ i chorób narz±du wzroku.
● Osoby z uszkodzonym wzrokiem to bardzo zró¿nicowana
populacja - ma³e dzieci, m³odzie¿, doro¶li i ludzie w podesz³ym wieku.
S± w¶ród nich tacy, którzy urodzili siê
niewidomymi lub s³abowidz±cymi i tacy, którzy
trac± wzrok ju¿ jako osoby doros³e. Niektórzy nie widz± nic,
inni maj± poczucie ¶wiat³a, jeszcze inni widz± ¶wiat niewyra¼nie.
W¶ród ludzi s³abowidz±cych s± tacy, którzy widz±
¶wiat jakby przez mg³ê, a inni we fragmentach. Niektórzy
maj± mroczek centralny i wtedy widz± tylko obiekty znajduj±ce siê z
boku. Jeszcze inni maj± zawê¿one pole widzenia i widz± jak przez lunetê
albo dziurkê od klucza. Mimo tak powa¿nych problemów ludzie
ci mog± nadal ¿yæ samodzielnie i aktywnie, konieczne jest jednak, aby
otoczenie rozumia³o ich
ograniczenia oraz udziela³o wsparcia w sposób umiejêtny.
● Trzeba pomóc osobom trac±cym wzrok i ich bliskim w
odnalezieniu siê w nowej sytuacji. Nauczyæ, jak byæ samodzielnym w
domu, w podró¿y, w pracy, i jak aktywnie uczestniczyæ w
¿yciu spo³ecznym. Pomoc ta wymaga systemowych rozwi±zañ, trzeba te¿
zabiegaæ o w³a¶ciwe postrzeganie osób z uszkodzonym
wzrokiem. Na przyk³ad w odniesieniu do malutkich dzieci trzeba zadbaæ o
to, by mia³y odpowiednie zabawki rehabilitacyjne, które
stymulowa³yby ich rozwój.
Trzeba zadbaæ, by rodzice, staraj±c siê przywróciæ dziecku
widzenie czy zachowaæ jego resztki nie zaniedbywali innych bardzo
wa¿nych dziedzin - wychowania, rehabilitacji, ogólnego
rozwoju dziecka. Pomoc musi byæ kierowana nie tylko do niewidomego
dziecka, ale tak¿e do jego rodziców - najczê¶ciej
osób pe³nosprawnych.
W miarê jak dziecko ro¶nie, pojawiaj± siê inne pytania: do jakiej
szko³y - specjalnej czy ogólnodostêpnej powinno trafiæ, z
jakich mo¿e i powinno korzystaæ podrêczników - w brajlu czy
w powiêkszonym druku, co o kszta³ceniu niewidomego czy s³abowidz±cego
dziecka powinni wiedzieæ jego nauczyciele. Równie¿ w tych
kwestiach potrzebna jest fachowa pomoc i doradztwo.
● Oczywi¶cie odmiennego wsparcia oczekuje niewidoma m³odzie¿,
która staje przed wyborem zawodu, kierunku
studiów, czy ogólnie swojej ¿yciowej drogi. W
zwi±zku z tym m³odzi ludzie oczekuj± podpowiedzi, jak mog± siê
zorganizowaæ, tak aby skutecznie sobie pomagaæ, jak mog± dzieliæ siê
do¶wiadczeniami, podpowiadaæ sobie wzajemnie, jaki sposób
rozwi±zania danego problemu jest
najszybszy, najtañszy, najlepszy.
● Ludzie doro¶li maj± jeszcze inne problemy. Jak uzyskaæ now± pracê
albo jak w niej siê utrzymaæ; ogólniej jak zdobywaæ ¶rodki
do ¿ycia. Zatrudnionych jest zaledwie 18 procent osób
bêd±cych w wieku aktywno¶ci zawodowej. Najliczniejsz± grupê stanowi±
masa¿y¶ci i fizykoterapeuci oraz pracownicy administracyjno-biurowi.
● Wa¿ne jest tak¿e to, aby osobie niewidomej pomóc opanowaæ
proste, ale konieczne ¿yciowe umiejêtno¶ci, takie jak samodzielne,
bezpieczne przemieszczanie siê z bia³± lask±, prowadzenie gospodarstwa
domowego.
Osobê s³abowidz±c± trzeba nauczyæ jak najskuteczniej
wykorzystywaæ posiadane resztki widzenia, jak korzystaæ z pomocy
optycznych (lupy, lunety), odpowiedniego ¶wiat³a, z w³a¶ciwie
zró¿nicowanych i skontrastowanych kolorów.
Umiejêtno¶ci tych osoby niewidome i s³abowidz±ce uczone s± w czasie
szkoleñ grupowych i indywidualnych.
● Odrêbn± kategoriê stanowi± ludzie w wieku podesz³ym. Oni potrzebuj±
przede wszystkim zwyk³ej ¿yciowej opieki, fachowej pomocy w za³atwieniu
codziennych spraw, a czasem po prostu obecno¶ci drugiego cz³owieka.
Polski Zwi±zek Niewidomych prowadzi trzy domy pomocy spo³ecznej dla
osób niewidomych w podesz³ym wieku.
● Aby cz³owiek móg³ ¿yæ pe³ni± ¿ycia, nie wystarczy
zaspokajanie podstawowych, ¿yciowych potrzeb. Osoby niewidome i
s³abowidz±ce, jak wszyscy inni ludzie, potrzebuj± mieæ dostêp do
kultury, do wiedzy, do bie¿±cej informacji. Wspó³czesne
technologie pozwalaj± na korzystanie przez osoby z uszkodzonym wzrokiem
z komputera i Internetu.
● Niewidomi i s³abowidz±cy próbuj± swoich si³ w takich
dziedzinach jak: recytacja, teatr, muzyka, ¶piew, rze¼ba, a w wypadku
s³abowidz±cych tak¿e malarstwo.
● W 2011 r. minê³a 60. rocznica powstania Polskiego Zwi±zku Niewidomych
- najwiêkszej organizacji zrzeszaj±cej samych niewidomych i
s³abowidz±cych.
● Polski Zwi±zek Niewidomych jest jedn± z ponad 5000 zarejestrowanych w
Polsce organizacji pozarz±dowych po¿ytku publicznego. Ze wzglêdu na
liczbê cz³onków jest to najbardziej reprezentatywne
stowarzyszenie ¶rodowiska osób niewidomych i s³abowidz±cych.
● PZN jest organizacj± samopomocow± powo³an± przez samych niewidomych,
dzia³aj±c± na rzecz niewidomych i zarz±dzan± przez niewidomych.
Prowadzi bardzo zró¿nicowan± dzia³alno¶æ na rzecz ludzi,
którzy na skutek utraty widzenia ulegaj± wykluczeniu
spo³ecznemu.
tekst: folder emisyjny
NBP, autor: Ma³gorzata
Pacholec (Dyrektor Polskiego Zwi±zku Niewidomych)
¼ród³o: NBP / Mennica Polska
|
Dostêpno¶æ: produkt dostêpny
|
|