Numizmatyczny.pl: Abonament na monety złote, srebrne i 5 zł: Numizmatyka

Napoleon Bonaparte oraz Michaił Kutuzow - dwie niskonakładowe monety kolekcjonerskie z ciekawej serii "Wielcy wodzowie".

Emitowana w ramach programu międzynarodowego seria dokumentuje czasy wielkich wodzów, których czyny i triumfy przeszły do historii.

Po monetach Czyngis Chan i Attyla - wódz Hunów - na trzeciej monecie z serii został uwieczniony Napoleon Bonaparte - genialny strateg, wybitny mąż stanu i ulubieniec kobiet, który do dziś budzi fascynację i uwielbienie - szczególnie wśród Polaków.

Rewers: z lewej strony monety wizerunek Napoleona Bonaparte, w tle fragmenty inscenizacji bitwy pod Borodino - wizerunki: żołnierzy maszerujących z bronią oraz 2 armat. Z prawej strony, wzdłuż krawędzi monety napisy: NAPOLEON BONAPARTE (1769-1821).
Awers: w centralnej części monety wizerunek Kościoła Inwalidów w Paryżu, w którym spoczywa Napoleon Bonaparte. Na górze, z prawej strony wizerunek głowy Królowej Elżbiety II; z lewej strony - 1 dollar (nominał). Pod głową królowej - znak menniczy (M/W) oraz rok emisji 2010. Wzdłuż krawędzi - napisy: ELIZABETH II, NIUE ISLAND, DOLLAR.

Natomiast na czwartej monecie z serii przedstawiony został Michaił Kutuzow - wybitny dowódca rosyjski, który powszechnie uważany jest za architekta klęski kampanii rosyjskiej Napoleona Bonaparte.

Rewers: z prawej strony monety wizerunek Michała Kutuzowa, w tle fragmenty inscenizacji bitwy pod Borodino - wizerunki żołnierzy na koniach, z karabinami oraz przy armacie. Z lewej strony, na obrzeżu napisy: MIKHAIL KUTUZOV (1745-1813).
Awers: w centralnej części monety wizerunek Soboru Kazańskiego w Petersburgu, w którym spoczywa Michał Kutuzow. Na górze, z prawej strony wizerunek Królowej Elżbiety II; z lewej strony - 1 dolar (nominał). Pod wizerunkiem Elżbiety II - znak menniczy (M/W) oraz rok emisji 2010. Na obrzeżu - napisy: ELIZABETH II, NIUE ISLAND, DOLLAR.

W dniach 5-7 września 1812 roku spotkali się naprzeciwko siebie dwaj wielcy wodzowie - Napoleon Bonaparte i Michaił Kutuzow.

W wyniku bitwy, jaka została stoczona pod Borodino, cesarz Francuzów pokonał armię rosyjską.

Jednak straty obu stron były niesłychanie wysokie. Rosjanie stracili około 50 tysięcy żołnierzy, Francuzi około 35 tysięcy.

Mimo, że nie udało się rozgromić armii rosyjskiej w walnej bitwie, Napoleon zdołał zająć Moskwę 14 września 1812 roku.

W obliczu zbliżającej się zimy musiał jednak zarządzić odwrót, w trakcie którego znaczna część jego armii została zniszczona.

Wówczas Michaił Kutuzow został ogłoszony architektem klęski kampanii Napoleona. Stosując tak zwaną taktykę spalonej ziemi pokazał do czego prowadzi strategiczna defensywa, manewr i kontrofensywa.

Napoleon Bonaparte i Michał Kutuzow - ci wybitni dowódcy blisko 200 lat temu stanęli naprzeciwko siebie w pamiętnej Bitwie pod Borodino.
Dziś ich wizerunki możemy podziwiać na 2 srebrnych monetach kolekcjonerskich upamiętniających zaciętą walkę pomiędzy wojskami francuskimi i rosyjskimi.
Na rewersach monet z serii "Wielcy Wodzowie" znajdują się postaci dwóch wielkich dowódców - Napoleona Bonaparte i Michała Kutuzowa, których wojska 198 lat temu starły się ze sobą w walce, w wyniku której Napoleon zajął Moskwę.
Rewersy monet wykonane są w wielobarwnej technice tampondruku.
Na awersie monety uwieczniającej N. Bonaparte - wizerunek paryskiego Kościoła Inwalidów, w którym spoczywa Bonaparte.
Na awersie monety uwieczniającej M. Kutuzowa - wizerunek Soboru Kazańskiego w Petersburgu - miejsca spoczynku dowódcy.
Monety doskonale wpisują się w niezwykle popularną w numizmatyce tematykę historyczną.
Doskonały upominek dla każdego miłośnika historii, a dla kolekcjonera monet wyjątkowa okazja do wzbogacenia zbiorów.
Do każdej monety dołączony jest certyfikat autentyczności Mennicy Polskiej.

1 dolar, Wielcy wodzowie - Napoleon Bonaparte (1769-1821), 2010

Napoleon przekraczający Alpy
- obraz pędzla Jacques-Louis Davida

Już od dawien dawna odwaga, waleczność, heroizm i charyzma nie tylko wzbudzała ludzki podziw i szacunek, lecz także posłuszeństwo, a nawet strach. Zwłaszcza, gdy cechom tym towarzyszył niezwykły talent strategiczny i taktyczny wraz z surowością, władczością i despotyzmem.

Lecz gdyby Czyngis-Chan, Aleksander Macedoński, czy Tamerlan nie posiadali takich cech, zapewne nigdy nie usłyszelibyśmy o nich, jak o Wielkich Wodzach. Co więcej, nie usłyszelibyśmy o ich niezwykłym wpływie na rozwój i postęp cywilizacyjny krajów, którymi władali.

By przypomnieć czasy wielkich wodzów, których czyny i triumfy przeszły do historii oraz by wyjść naprzeciw oczekiwaniom kolekcjonerów, Mennica Polska rozpoczęła serię srebrnych monet "Wielcy Wodzowie" w ramach programu międzynarodowego.

Monety z tej serii dedykowane będą wielkim wodzom, którzy zapisali się na kartach historii, takim jak:

Czyngis Chan, Attila The Hun, Napoleon Bonaparte, Michaił Kutuzow, Siedzący Byk, Gajusz Juliusz Cezar, Karol Wielki, Aleksander Macedoński, Timur (Tamerlan), Sulejman Wspaniały, Piotr Wielki.

Rok 1814, Jean-Louis-Ernest Meissonier 1864

*****

Napoleon Bonaparte (1769-1821) - pierwszy konsul Republiki Francuskiej 1799-1804, cesarz Francuzów w latach 1804-1814 oraz 1815, prezydent (1802-1805) i król Włoch w latach 1805-1814.

Jest uważany z jednej strony za jednego z najwybitniejszych mężów stanu, przywódców, strategów wojny, reformatorów ustroju państwowego i prawa (Kodeks Napoleona, Code pénal), a z drugiej strony - za egotystę, tyrana i agresora.

Napoleon Bonaparte

Był monarchą najpotężniejszego mocarstwa Europy i jednym z największych zdobywców w dziejach.

Prowadził prawie bez przerwy w latach 1800 - 1815 kilkanaście wojen, w których brał czynny udział.

Fronty wojen rozciągały się od Lizbony po Moskwę i od Anglii i Szwecji po Italię. Napoleon walczył w Austrii, Hiszpanii oraz w Niemczech, odnosząc wielkie zwycięstwa pod Marengo, Ulm, Austerlitz, Frydlandem, Somosierrą, Wagram, ponosząc jednak klęski na morzu pod Abu Kirem oraz Trafalgarem.

Pokonał Prusy w bitwach pod Jeną i Auerstedt oraz Rosję w bitwach pod Frydlandem. Stoczył tu dwie zwycięskie bitwy - pod Smoleńskiem i Borodino.

W wyniku podbojów i aneksji Francja do 1812 r. powiększyła swe terytorium do 750 tys. km².

Przyłączone zostały do niej: Belgia, Holandia, prowincje niemieckie nad Morzem Północnym, Prowincje Iliryjskie na Bałkanach oraz znaczna część terenów włoskich wzdłuż zachodnich wybrzeży Morza Śródziemnego, po Rzym włącznie.

Ponadto w bezpośredniej zależności od Francji znajdowały się królestwa Hiszpanii, Włoch i Neapolu, niemiecki Związek Reński, szwajcarska Republika Helwecka i Księstwo Warszawskie.

Poniósł olbrzymią klęskę w wielkiej Bitwie Narodów pod Lipskiem rozegranej w dniach 16-19 października 1813 roku.

Powrócił do Francji z zesłania z wyspy Elby 1 marca 1815 roku.

Po „stu dniach Napoleona” po licznych zdradach najbliższych żołnierzy ostatecznie odniósł klęskę 18 czerwca 1815 w bitwie pod Waterloo. Następnie został internowany na Wyspie Świętej Heleny. Przebywał tam 6 lat, trzy razy próbując dokonać samobójstwa.

Zmarł 5 maja 1821 r. w wieku 52 lat.

*****

Michaił Kutuzow (1745-1813)

Michaił Iłłarionowicz Goleniszczew-Kutuzow (1745-1813) - rosyjski dowódca, od roku 1812 książę smoleński, a 31 sierpnia 1812 generał feldmarszałek.

Powszechnie uznawany za architekta klęski kampanii rosyjskiej Napoleona.

W lipcu 1774 roku, dowodząc batalionem w bitwie pod wsią Szumy stracił prawe oko. W 1811 roku odniósł ogromne zwycięstwo - wziął do niewoli pod Slobozją całą armię turecką.

Będąc doświadczonym dyplomatą wynegocjował i podpisał 12 maja 1812 roku korzystny dla Rosji Bukareszteński Traktat Pokojowy.

W dniu 17 sierpnia 1812 roku, w trakcie inwazji Napoleona na Rosję, przejął dowództwo armii rosyjskiej z rąk Barclaya de Tolly i podjął decyzję o rozpoczęciu bitwy pod Borodino w dniu 26 sierpnia. W bitwie poniósł klęskę.

Podjął decyzję o wycofaniu, kontynuując jednak strategię Barclaya de Tolly wciągnięcia Francuzów w głąb Rosji, wyczerpania sił i przygotowania kontrataku.

Wojska napoleońskie zdołały dotrzeć pod Moskwę, ta jednak, w okolicy Tarutino pod Moskwą, czekały na niego wojska pod dowództwem Kutuzova uzupełnione w nowe siły.

W dniu 6 października Kutuzov odniósł pod Tarutinem zwycięstwo nad korpusem francuskim i zmusił Napoleona do przyspieszenia wycofania wojsk z Moskwy.

Następnie odniósł kilka kolejnych zwycięstw nad wycofującymi się wojskami Napoleona m. in. pod Wiaźmą i Krasnym, oraz w bitwie nad rzeka Berezyną, która przesądziła o porażce Napoleona.

Za kampanię 1812 roku - w dniu 6 grudnia 1812 roku otrzymał tytuł księcia smoleńskiego i został nagrodzony najwyższym odznaczeniem rosyjskim - orderem św. Jerzego pierwszego stopnia.

Zmarł w 1813 roku w Bolesławcu.

Pochowany został w Soborze Kazańskim w Sankt Petersburgu.