HomeNowo¶ciO firmieRegulaminTwój koszykKontakt
Sklep numizmatyczny zaprasza, 28 marca 2024 r. U¿ytkownicy online: 555
Poleæ znajonemu  |  Dodaj do ulubionych
Nowo¶ci
10 z³, 100-lecie powstania Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, 2018
NBP
Cena brutto: 139.00 PLN

20 z³, banknot Ochrona polskiej granicy wschodniej, 2022
NBP
Cena brutto: 130.00 PLN

10 z³, Wielcy polscy ekonomi¶ci - Adam Krzy¿anowski, 2021
NBP
Cena brutto: 169.00 PLN


Informacje
Plan emisyjny monet
i banknotów w 2018 roku:


Polska Reprezentacja Olimpijska PyeongChang
- 200 zł, 10 zł

Wyklęci przez komunistów żołnierze niezłomni August Emil Fieldorf „Nil”
- 10 zł

Wielcy polscy ekonomiści
Fryderyk Skarbek
- 10zł

Moneta okolicznościowa z napisem 100-lecie odzyskania przez Polskę niepodległości
- 5 zł

Polskie Termopile - Hodów
- 10 zł

100-lecie czynu zbrojnego Polonii amerykańskiej
- 10 zł

Skarby Stanisława Augusta
Henryk Walezy
- 500 zł, 50 zł

Historia monety polskiej boratynka, tymf Jana Kazimierza
- 20 zł

760-lecie Towarzystwa Strzeleckiego Bractwa Kurkowego
w Krakowie
- 10 zł

100-lecie powstania Gimnazjum
i Liceum im. Stefana Batorego
w Warszawie
- 10 zł

POLONIA RESTITUTA
- 10 zł

125-lecie działalności Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie
- 10 zł

Niepodległość
- 20 zł (banknot kolekcjonerski)

Stulecie odzyskania przez Polskę niepodległości – Ignacy Jan Paderewski
- 100 zł, 10 zł

100. rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości
- 1 zł, 2018 zł, 100 zł

Wyklęci przez komunistów żołnierze niezłomni – Hieronim Dekutowski „Zapora”
- 10 zł

100. rocznica wybuchu Powstania Wielkopolskiego
- 200 zł, 10 zł

Wiadomo¶ci

Emisje NBP
Emisja monet NBP 2018

Emisja monet NBP 2017

Emisja monet NBP 2016

Emisja monet NBP 2015

Emisja monet NBP 2014

Emisja monet NBP 2013

Emisja monet NBP 2012

Emisja monet NBP 2011

Emisja monet NBP 2010

Emisja monet NBP 2009

Emisja monet NBP 2008

Emisja monet NBP 2007

Emisje monet NBP 1995 - 2006


 
10 z³, Poczet królów i ksi±¿±t polskich: Stanis³aw August Poniatowski (1732-1798), pó³postaæ, 2005
Nazwa
10 z³, Poczet królów i ksi±¿±t polskich: Stanis³aw August Poniatowski (1732-1798), pó³postaæ, 2005

Producent: NBP - srebrne monety

ID: 378

Kolekcja: Srebrne monety o tematyce historycznej
Seria: "Poczet królów i ksi±¿±t polskich"

Stan zachowania monety:
I (menniczy)
Nomina³:
10 z³
Srebro: Ag 925
Stempel: lustrzany
¦rednica: 32,00 mm
Waga: 14,14 g
Wielko¶æ emisji: 60000 szt.
Cena emisyjna NBP: 46 z³
Data emisji monet: 18.11.2005 r.

Srebrna moneta uwieczniaj±ca ostatniego króla Polski - Stanis³awa Augusta Poniatowskiego, nazywanego pieszczotliwie "mê¿em stu ¿on".

Moneta, na której utrwalono historiê Polski, to piêkna ozdoba ka¿dej kolekcji i duma kolekcjonera !

Stanis³aw August Poniatowski (1732 - 1798) by³ ostatnim w³adc± Rzeczypospolitej Obojga Narodów, królem Polski i wielkim ksiêciem litewskim w latach 1764-1795.

Urodzi³ siê 17 stycznia 1732 r. w Wo³czynie i w³a¶ciwie nazywa³ siê Stanis³aw Antoni Poniatowski (herbu Cio³ek). By³ synem Stanis³awa Poniatowskiego, kasztelana krakowskiego i Konstancji z Czartoryskich, bratem podkomorzego nadwornego koronnego Kazimierza, feldmarsza³ka austriackiego Andrzeja, prymasa Micha³a Jerzego, Aleksandra, Franciszka, Ludwiki Marii i Izabelli. Od 1777 r. nale¿a³ do masonerii.

M³odo¶æ
Dzieciñstwo spêdzi³ wraz z rodzicami w Gdañsku (do 1739). Tam te¿ pobiera³ nauki u wybitnego historyka Gotfryda Lengnicha, który by³ osobistym preceptorem m³odych Poniatowskich. Pó¼niej lekcji logiki udziela³ mu przysz³y pose³ rosyjski w Rzeczypospolitej Herman Karl von Keyserling.

W czasie wojny o sukcesjê austriack± w 1748 wzi±³ udzia³ w wyprawie rosyjskiego korpusu interwencyjnego nad Ren. Starannie wykszta³cony, w m³odo¶ci wiele podró¿owa³ po krajach Europy Zachodniej. Podczas pobytu w Wielkiej Brytanii zapozna³ siê z systemem rz±dów parlamentarnych.

W 1752 zosta³ wybrany pos³em na Sejm i mianowany pu³kownikiem regimentu ³anowego. W 1756 zosta³ pos³em saskim w Sankt Petersburgu, gdzie nawi±za³ romans z Katarzyn± II, przysz³± cesarzow± Rosji, którego owocem by³a ich córka Anna Piotrowna.

Zamach stanu Czartoryskich i elekcja

W kraju du¿± rolê odgrywa³y wówczas wielkie stronnictwa magnackie, a coraz wiêcej do powiedzenia mia³y o¶cienne mocarstwa: Prusy, Austria, a szczególnie Rosja, zainteresowane narzuceniem Rzeczypospolitej ograniczonych reform ustrojowych, podwa¿aj±cych demokracjê szlacheck±.

Jeszcze za ¿ycia Augusta III, w 1763 r. stronnictwo Czartoryskich (Familia) przygotowywa³o zamach stanu, i wprowadzenie na tron polski przedstawiciela swojego obozu z pomoc± wojsk rosyjskich. W dniu 11 kwietnia 1764 r. nast±pi³o podpisanie porozumienie pomiêdzy Rosj± i Prusami odno¶nie przeprowadzenia w Rzeczypospolitej elekcji wspólnego kandydata.

Wybór pad³ na stolnika litewskiego Stanis³awa Antoniego Poniatowskiego, który jako by³y kochanek Katarzyny II i niepierwszoplanowa postaæ Familii gwarantowa³ Rosji uleg³o¶æ.

Jak pisa³a wówczas caryca:

"Jest rzecz± nieodzown± aby¶my wprowadzili na tron Polski Piasta dla nas dogodnego, u¿ytecznego dla naszych rzeczywistych interesów, jednym s³owem cz³owieka, który by wy³±cznie nam zawdziêcza³ swoje wyniesienie. W osobie hrabiego Poniatowskiego, stolnika litewskiego, znajdujemy wszystkie warunki niezbêdne dla dogodzenia nam."

Na pro¶bê przywódców Familii Andrzeja Zamoyskiego i Augusta Aleksandra Czartoryskiego w granice Rzeczypospolitej wkroczy³y wojska rosyjskie. Katarzyna II wyda³a specjaln± deklaracjê, w której zaznaczy³a, ¿e dzia³anie to ma na celu dba³o¶æ o wszystkie swobody Rzeczypospolitej.

W dniu 7 maja w Warszawie obrady rozpocz±³ sejm konwokacyjny, który dzia³aj±c pod wêz³em konfederacji i wykorzystuj±c absencjê konserwatywnych pos³ów opozycji przeprowadzi³ ograniczone reformy ustrojowe.

W dniu 7 wrze¶nia 1764 r., przy nielicznym udziale szlachty i zdecydowanym poparciu wojsk rosyjskich (7 tysiêcy), w wyniku de facto zamachu stanu zosta³ wybrany królem Polski. Jego elekcjê podpisa³o jedynie 5472 osób, co by³o w tym wypadku liczb± niezwykle nisk±.

W dniu 13 wrze¶nia król zaprzysi±g³ pacta conventa, a 25 listopada 1764 r., w dniu imienin carowej, arcybiskup gnie¼nieñski i prymas Polski W³adys³aw £ubieñski koronowa³ go na króla Polski w kolegiacie ¶w. Jana w Warszawie.

Pod koniec listopada na sejmie koronacyjnym pose³ rosyjski Miko³aj Repnin za¿±da³ od Rzeczypospolitej wprowadzenia równouprawnienia dla wyznawców prawos³awia i protestantów, jednak Stanis³aw August nie popar³ otwarcie tych roszczeñ. Stara³ siê zachowaæ neutralno¶æ, nie chc±c zraziæ do siebie wiêkszo¶ci szlachty katolickiej.

Próba reform

Jako król Polski - Poniatowski pragn±c wzmocniæ system obronny pañstwa, za³o¿y³ w dniu 15 marca 1765 r. Szko³ê Rycersk±, która w swym za³o¿eniu mia³a byæ elitarn± uczelni± wojskow±, kszta³c±c± przysz³e kadry dla armii Rzeczypospolitej. Sam zosta³ szefem Korpusu Kadetów tej placówki.

Stanis³aw August przeznaczy³ na ten cel 1,5 miliona z³p z w³asnej kiesy, pó¼niej na utrzymanie jej ³o¿y³ 600 000 z³p rocznie (200 000 z³p ze szkatu³y królewskiej i 400 000 ze skarbu Rzeczypospolitej). Pozwoli³o to na wychowanie w ci±gu roku 200 kadetów. Odda³ te¿ na u¿ytek Szko³y Rycerskiej swój Pa³ac Kazimierzowski w Warszawie.

W 1765 r. w³adca podj±³ próbê wzmocnienia miast, powo³uj±c we wszystkich województwach komisje dobrego porz±dku. Zajê³y siê one uporz±dkowaniem praw w³asno¶ci na terenach miejskich, rewindykuj±c bezprawnie zagarniêt± w³asno¶æ magistratów.

Zlikwidowa³y te¿ wiele jurydyk magnackich, a poprzez usprawnienie zbierania podatków miejskich, miasta zyska³y nowe fundusze przeznaczane teraz m. in. na wybrukowanie ulic.Wype³niaj±c artyku³ 45, swoich zobowi±zañ podpisanych w pactach conventach Stanis³aw August rozpocz±³ przeprowadzanie reformy monetarnej.

Powo³ana przez króla komisja mennicza zajê³a siê projektem wprowadzenia nowych stóp monetarnych. Jeszcze w 1765 otwarto, zamkniête w Rzeczypospolitej od trzech pokoleñ mennice.

W dniu 10 lutego 1766 r. podskarbi wielki koronny Teodor Wessel wyda³ uniwersa³ o monecie, moc± którego wprowadza³ now± stopê z³otówki. Z grzywny koloñskiej miano odt±d wybijaæ 80 z³otych, a z³otówka dzieli³a siê na 4 grosze srebrne lub 30 miedzianych.

Talar równy by³ 6 z³otym a dukat 16,75 z³otego. Z obiegu wycofano wszystkie monety obce, a tak¿e tzw. efraimiki - bite stemplami Augusta III w Saksonii przez okupacyjne wojska pruskie.

W marcu 1765 r. król, wraz z Ignacym Krasickim i Franciszkiem Bohomolcem, za³o¿y³ tygodnik Monitor. Artyku³y w nim zamieszczone traktowa³y m.in. o potrzebie poprawy doli ch³opskiej i tolerancji religijnej.

Protektorat rosyjski

Dla poparcia równouprawnienia innowierców, zwanych równie¿ dysydentami (co zreszt± by³o tylko pretekstem dla nietolerancyjnej prawos³awnej Katarzyny II), wkroczy³ czterdziestotysiêczny korpus wojsk rosyjskich. Pod jego ochron± 20 marca 1767 r. zawi±za³y siê dwie konfederacje innowiercze: konfederacja s³ucka dla Litwy i konfederacja toruñska dla Korony.

Miko³aj Repnin powo³a³ do ¿ycia w czerwcu w Radomiu ogólnokrajow± konfederacjê radomsk± w obronie zagro¿onego katolicyzmu, przeciwko "Cio³kowi", jak zwali króla jego przeciwnicy. Wspar³y j± wydatnie Prusy, pragn±ce umniejszenia wp³ywów i si³y Rosji.

W dniu 5 pa¼dziernika 1767 r. zebra³ siê sejm nadzwyczajny zwany Repninowskim, który utrzyma³, zgodnie z ¿±daniami szlachty, dotychczasowe prawa szlacheckie tzw. prawa kardynalne, ale równocze¶nie zg³oszone na nim zosta³y m.in. postulaty równouprawnienia innowierców. W wyniku jego uchwa³ Rzeczpospolita sta³a siê de facto protektoratem rosyjskim.

Konfederacja barska

Czê¶æ szlachty, przeciwna faktycznemu uzale¿nieniu od Rosji, zorganizowa³a w lutym 1768 r. konfederacjê barsk±, która wszczê³a wojnê przeciwko Rosji w obronie niepodleg³o¶ci Rzeczypospolitej i wiary katolickiej.

W dniu 22 pa¼dziernika 1770 r. Generalno¶æ konfederacji barskiej, og³osi³a detronizacjê Stanis³awa Augusta Poniatowskiego i bezkrólewie. W dniu 3 listopada 1771 r. w Warszawie król w niejasnych do dzi¶ okoliczno¶ciach zosta³ porwany, lecz nastêpnego dnia odzyska³ wolno¶æ. Propaganda królewska stara³a siê to przypisaæ konfederatom (Pu³askiemu i Krasiñskiemu).

I rozbiór Polski

Konfederacja barska upad³a po czterech latach walk i nast±pi³ wtedy I rozbiór Rzeczypospolitej (1772), w którym ok. 1/4 terytorium Rzeczypospolitej ze Lwowem, Pomorzem Gdañskim i Inflantami Polskimi zosta³o zagarniête przez Prusy, Austriê i Rosjê. Cesjê terytorium zatwierdzi³ Sejm rozbiorowy, zwo³any w kwietniu 1773 r. w Warszawie. Powo³ano na nim Radê Nieustaj±c± przy królu - pierwowzór gabinetu ministrów.

Finanse i gospodarka

W 1766 r. uruchomiono w Warszawie mennicê pañstwow±. Reformy monetarne przeprowadzono jeszcze dwukrotnie w 1788 i 1794 roku. Wprowadzono wówczas urzêdowe miary i wagi. W 1766 r. zlikwidowano c³a wewnêtrzne, w 1775 r. wprowadzono jednolite c³o generalne.

Wybudowano wiele manufaktur w³ókienniczych, sukienniczych, skórzanych, hut szk³a, garbarni, m³ynów, browarów, cegielni, fabryk powozów, mebli, fajansów, broni. W 1782 r. Prot Potocki za³o¿y³ Kompaniê Handlu Czarnomorskiego , która wobec blokady pruskiej zajê³a siê eksportem polskich towarów przez Morze Czarne. Powsta³a wówczas rz±dowa kompania manufaktur we³nianych.

W 1787 r. brat króla, prymas Micha³ Poniatowski, za³o¿y³ Fabrykê Krajow± P³ócienn±. Najwiêkszymi inwestycjami by³y budowy Kana³u Ogiñskiego, ³±cz±cego rzeki Dniepr i Niemen oraz Kana³u Królewskiego, ³±cz±cego Prypeæ z Bugiem. Nast±pi³o te¿ szybkie uprzemys³owienie okolic Grodna przez podskarbiego litewskiego Tyzenhauza. Warszawa wzbogaci³a siê o zbudowany w stylu klasycystycznym Pa³ac £azienkowski, O¶ Stanis³awowsk±, Królikarniê, przebudowany zosta³ Zamek Królewski.

Powsta³y pa³ace w Szczekocinach, Natolinie. Niektórzy magnaci dobrowolnie likwidowali pañszczyznê, zamieniaj±c j± na oczynszowanie (Andrzej Zamoyski). Herb Rzeczypospolitej z czasów stanis³awowskich na poznañskim odwachu, na ¶rodkowym polu Cio³ek, herb Poniatowskich.

Nauka i o¶wiata

W 1765 r. król za³o¿y³ pierwsz± polsk± uczelniê ¶wieck± Szko³ê Rycersk±, kszta³c±c± przysz³e kadry dla armii Rzeczypospolitej. W 1773 r. powsta³a Komisja Edukacji Narodowej - pierwsza na ¶wiecie centralna instytucja zajmuj±ca siê edukacj±, która przejê³a kadrê i budynki skasowanych szkó³ jezuickich. W tym roku powsta³o te¿ Towarzystwo do Ksi±g Elementarnych, zajmuj±ce siê opracowywaniem podrêczników.

Kultura i sztuka

W nauce i kulturze rozkwita³a epoka O¶wiecenia. Do najwybitniejszych jego przedstawicieli nale¿eli: biskup Ignacy Krasicki, ksi±dz Stanis³aw Staszic, Hugo Ko³³±taj, Stanis³aw Konarski. Sam król by³ wielkim mecenasem nauki, sztuki i literatury, organizowa³ obiady czwartkowe, na które zaprasza³ uczonych, pisarzy, poetów.

Nad królewskimi zbiorami sztuki pieczê sprawowa³ malarz Marcello Bacciarelli. Czêstymi go¶æmi króla byli: poeta i historyk Adam Naruszewicz, poeta Stanis³aw Trembecki, satyryk i komediopisarz Franciszek Zab³ocki, twórca teatru narodowego Wojciech Bogus³awski i inni.

Dzia³alno¶æ masoñska

Król w roku 1777 zosta³ przyjêty do masonerii rytu ¦cis³ej Obserwy. Uzyska³ od razu wszystkie stopnie wtajemniczenia z najwy¿szym, ósmym w³±cznie. Przyj±³ imiê zakonne Salsinatus (anagram od Stanislaus) Eques a Corona vindicata. Jego akces do masonerii by³ zachowywany w ¶cis³ej tajemnicy, wiedzia³o o nim w Rzeczypospolitej jedynie kilku wolnomularzy siódmego i ósmego stopnia.

Król podpisa³ m. in. zobowi±zanie do pos³uszeñstwa zwierzchnikowi ¦cis³ej Obserwy, ksiêciu Ferdynandowi Brunszwickiemu. W³adca bra³ tak¿e aktywny udzia³ w pracach warszawskiego kó³ka Ró¿okrzy¿owców.

Sejm Czteroletni i Konstytucja 3 maja

W roku 1780 wojska rosyjskie opu¶ci³y terytorium Rzeczypospolitej, zosta³ jedynie prokonsul Stackelberg. Magnateria pozostawa³a nadal w ostrej opozycji do króla. W czasie spotkania z caryc± Katarzyn± II w 1787 r. w Kaniowie nad Dnieprem król zaproponowa³ ¶cis³y sojusz obu pañstw w wojnie z Turcj±. Mia³o w niej wzi±æ udzia³ 45 tys. wojska Rzeczypospolitej, dozbrojonego przez Rosjê.

Katarzyna zgodzi³a siê czê¶ciowo. Po pewnym czasie powsta³ dwunastotysiêczny korpus polsko-litewski pod wodz± hetmana wielkiego koronnego Franciszka Ksawerego Branickiego.

W 1788 r. zwo³any zosta³ za zgod± Rosji w Warszawie sejm, zwany pó¼niej Sejmem Wielkim, rozpocz±³ on gruntowne dzie³o reformy ustroju. W marcu 1790 r. Rzeczpospolita zawar³a przymierze zaczepno-odporne z Prusami wymierzone w Rosjê.

W dniu 3 maja 1791 r. sejm uchwali³ now± konstytucjê pañstwow±. Stanis³aw August by³ g³ównym autorem tekstu Konstytucji 3 maja.

Przeciwko zamierzonej w konstytucji reformie pañstwa w dniu 14 maja 1792 r. zawi±zana zosta³a przez szlachtê polsk± i litewsk± zbrojna konfederacja targowicka. Konfederaci zwrócili siê o pomoc wojskow± do Katarzyny II.

Wojna polsko-rosyjska w 1792 r.

Rozpoczê³a siê wojna polsko-rosyjska 1792 r., która trwa³a od maja do prawie koñca lipca. Wojska polsko-litewskie zmagaj±c siê z ogromn± przewag± przeciwnika odnios³y kilka sukcesów, zw³aszcza na froncie ukraiñskim, gdzie dowodzi³ bratanek królewski ks. Józef Poniatowski, ale ca³a kampania obronna zakoñczy³a siê zdrad± króla i jego przyst±pieniem do Targowicy 23 lipca 1792 r., co by³o jednoznaczne z kapitulacj±.

Konfederaci targowiccy zajêli wówczas wszystkie województwa Rzeczypospolitej. Prusacy ³ami±c przymierze wkroczyli do Wielkopolski w styczniu 1793 r.

II rozbiór Polski w 1793 r.

Jeszcze przed II rozbiorem ca³a Rzeczpospolita zosta³a okupowana: Wielkopolska zosta³a zajêta przez Prusy, Warszawa przez Rosjê. Okupacja wojskowa obcych mocarstw i rz±dy targowiczan (g³ównie przedstawiciele stronnictwa hetmañskiego na Sejmie Wielkim) by³y bardzo uci±¿liwe, tote¿ w¶ród ludno¶ci szybko narasta³o niezadowolenie i bunt. Zawi±zywa³y siê spiski przeciwko okupantom.

W dniu 23 stycznia 1793 r. podpisany zosta³ w Petersburgu przez Prusy i Rosjê II rozbiór Rzeczypospolitej. Austria nie bra³a udzia³u w II rozbiorze Polski, gdy¿ by³a zajêta wojn± ze swymi s±siadami (szczególnie ogarniêt± rewolucj± Francj±). Prusy chcia³y wynagrodziæ sobie straty poniesione w walkach z Francj±, natomiast Rosja w walkach z Turcj±. We wrze¶niu 1793 r. zosta³ zwo³any ostatni sejm w Grodnie. Postanowienia wesz³y w ¿ycie, gdy¿ protestacyjne milczenie pos³ów uznano za zgodê na rozbiór.

Insurekcja ko¶ciuszkowska 1794

W marcu 1794 r. wybuch³o powstanie narodowe przeciwko Rosji i Prusom, kierowane przez gen. Tadeusza Ko¶ciuszkê, który w latach 1775-1783 by³ uczestnikiem wojny o niepodleg³o¶æ Stanów Zjednoczonych, a w 1792 r. dowodzi³ w bitwie pod Dubienk±. Po insurekcji warszawskiej, gdy zdobyto ambasadê rosyjsk± w Warszawie i przejêto papiery ¶wiadcz±ce o pobieraniu przez otoczenie Stanis³awa Augusta sta³ej pensji rosyjskiej - król sta³ siê faktycznie zak³adnikiem powstañców i zamkn±³ siê w zamku.

III rozbiór Polski w 1795 r.

Po upadku powstania, który nast±pi³ w 1795 r. I Rzeczpospolita przesta³a istnieæ jako pañstwo. Król Stanis³aw August Poniatowski opu¶ci³ wtedy Warszawê i uda³ siê w asy¶cie 120 dragonów rosyjskich do Grodna pod opiekê i nadzór namiestnika rosyjskiego, po czym abdykowa³ w dniu 25 listopada 1795 r. (w dniu imienin Katarzyny II) i w 31 rocznicê swojej koronacji. Otrzymywa³ od carycy sta³± pensjê, po jej ¶mierci móg³ zamieszkaæ w Petersburgu.

Zmar³ tam w dniu 12 lutego 1798 r. nag³± ¶mierci± po wypiciu zawarto¶ci fili¿anki. W chwili ¶mierci by³ bardzo zad³u¿ony. Ostatni jego symboliczny pogrzeb nast±pi³ 14 lutego 1995 r. w archikatedrze ¶w. Jana w Warszawie.
¼ród³o: NBP / Mennica Polska / Wikipedia


Zobacz tak¿e:
mozilla firefox


Pobierz opis w formacie PDF
Dostêpno¶æ: brak




 |  Strona g³ówna  |  Nowo¶ci  |  O firmie  |  Regulamin  |  Aktualny stan koszyka  |  Kontakt  | 
oprogramowanie Sklepy internetowe

Sklep numizmatyczny - Polskie i zagraniczne monety kolekcjonerskie, banknoty polimerowe
Monety z³ote, monety srebrne, monety Kanonizacja Jana Paw³a II, monety okolicznoœciowe 5 z³
Numizmatyka: Z³oto lokacyjne: Z³ote sztabki: Abonament numizmatyczny 2015
Skarby Stanis³awa Augusta, Kanonizacja Jan Pawe³ II
Sitemap