 |
Nowo¶ci |
 |
 |
Informacje |
 |
 |
Plan
emisyjny monet
i banknotów w 2018 roku:
Polska Reprezentacja Olimpijska PyeongChang
- 200 zł, 10
zł
Wyklęci przez komunistów żołnierze niezłomni August Emil
Fieldorf „Nil”
- 10 zł
Wielcy polscy ekonomiści
Fryderyk Skarbek
- 10zł
Moneta okolicznościowa z napisem 100-lecie odzyskania przez Polskę
niepodległości
- 5 zł
Polskie Termopile - Hodów
- 10 zł
100-lecie czynu zbrojnego Polonii amerykańskiej
- 10 zł
Skarby Stanisława Augusta
Henryk Walezy
- 500 zł, 50 zł
Historia monety polskiej boratynka, tymf Jana Kazimierza
- 20 zł
760-lecie Towarzystwa Strzeleckiego Bractwa Kurkowego
w Krakowie
- 10 zł
100-lecie powstania Gimnazjum
i Liceum im. Stefana Batorego
w Warszawie
- 10 zł
POLONIA RESTITUTA
- 10 zł
125-lecie działalności Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie
- 10 zł
Niepodległość
- 20 zł (banknot
kolekcjonerski)
Stulecie odzyskania przez Polskę
niepodległości – Ignacy Jan Paderewski
- 100 zł, 10 zł
100. rocznica odzyskania przez Polskę
niepodległości
- 1 zł, 2018 zł, 100 zł
Wyklęci przez komunistów żołnierze niezłomni
– Hieronim Dekutowski „Zapora”
- 10 zł
100. rocznica wybuchu Powstania
Wielkopolskiego
- 200 zł, 10 zł
|
 |
 |
|
 |
 |
Wiadomo¶ci |
 |
|
|
 |
1 dolar, Szlak bursztynowy (Amber Route) - Elbl±g, 2009 |
 |
 |
Nazwa |
Cena brutto |
 |
1 dolar, Szlak bursztynowy (Amber Route) - Elbl±g, 2009 |
199.00 PLN |
 |
Producent: Mennica Polska: Numizmatyka
ID: 866
Seria:
"Szlak Bursztynowy" - "Amber Route"
Emitent: Niue Island
Producent: Mennica
Polska S. A. Stan zachowania monety: I (menniczy) Nomina³: 1 dolar (ang. 1 dollar) Srebro: Ag 925 Techniki dodatkowe: 10 mm bursztyn Stempel: oksydowana ¦rednica: 38,61 mm Waga: 28,28 g Wielko¶æ emisji: 10.000 szt.! Data emisji: 7.09.2009 r.
Srebrna moneta kolekcjonerska z bursztynem - magicznym kamieniem, emanuj±cym od wieków z³ocistym blaskiem. Jest to trzecia moneta z niesamowitej serii monet o miêdzynarodowym charakterze "Szlak Bursztynowy" - "Amber Route".
www.numizmatyczny.pl Ta piêkna seria liczyæ bêdzie osiem okazów numizmatycznych, upamiêtniaj±cych znane miasta, przez które przebiega³ s³ynny Bursztynowy Szlak:
- Kaliningrad (Rosja), Gdañsk (Polska), Elbl±g (Polska), Wroc³aw (Polska), Stare Hradisko (Czechy), Szombathely (Wêgry), Carnuntum (Austria), Aquileia (W³ochy).
Ciekawy temat, ekstremalnie niski nak³ad, urzekaj±cy szczegó³ami projekt oraz przyci±gaj±cy uwagê bursztyn - to atuty tej piêknej monety z niesamowitej serii 8 srebrnych monet kolekcjonerskich "Szlak Bursztynowy" -"Amber Route". Atrakcyjny temat i sztuka w najlepszym wydaniu w Twojej kolekcji srebrnych monet!
- Rewers: w centralnej czê¶ci monety wizerunek medalionu rzymskiego przedstawiaj±cego zwrócone ku sobie g³owy dwóch cesarzy Marka Aureliusza i Lucjusza Werusa, znaleziony w wykopaliskach w okolicach Elbl±ga i ¶wiadcz±cy o bogatych kontaktach handlowych z cesarstwem rzymskim. Poni¿ej, po prawej stronie - wizerunek glazurowanego pucharu znalezionego pod Elbl±giem, pochodz±cego z cesarstwa rzymskiego. Po lewej stronie - katedra ¦wiêtego Miko³aja, bêd±ca najbardziej znamienn± budowl± Elbl±ga. Na dole monety - prawdziwy bursztyn. Na górze, wzd³u¿ krawêdzi - pó³okr±g³y napis w jêzyku polskim: Szlak Bursztynowy.
- Awers:
w centrum monety, stylizowany wizerunek koszyka, w którym bursztyn by³ przewo¿ony przez Rzymian na trasie od Morza Ba³tyckiego do W³och. Za koszykiem, po lewej stronie, stylizowany obraz g³owy Rzymianina. Na tle stylizowanej mapy znajduje siê zarys Morza Ba³tyckiego. Na górze, wzd³u¿ krawêdzi, pó³okr±g³y napis: BURSZTYNOWY SZLAK. Na dole, pó³okr±g³y napis: NIUE ISLAND, nad nim, nomina³: 1 dolar. Wizerunek królowej Elizabeth II oraz znak Mennicy (MW), znajduj± siê po lewej stronie koszyka. Na prawo g³owy królowej widnieje napis: Elizabeth II, a pod nim, rok emisji: 2009.
The "Amber Route" series of coins is struck by the Mint of Poland. The silver and gold coins are
decorated with amber.
The Amber Route follows the path of merchants who travelled these areas to buy amber - these travels
started as early as the 1st century BC. The Amber Route is also a cover name for the multiple commercial
relationships between the Mediterranean and Baltic countries.
The series includes the following coins: Russian Kaliningrad, Polish Gdañsk, Polish Elbl±g,
Polish Wroc³aw, Czech Stare Hradisko, Hungarian Szombathely, Austrian Carnuntum,
and Italian Aquilei.
Elbl±g (niem. Elbing) - miasto w województwie warmiñsko-mazurskim,
powiat grodzki Elbl±g, stolica powiatu ziemskiego elbl±skiego,
najwiêkszy port w województwie.
Miasto le¿y u uj¶cia rzeki Elbl±g do Zalewu Wi¶lanego. W Elbl±gu
znajduje siê jedna z najwiêkszych w Europie fabryk turbin Alstom. Wa¿ny
o¶rodek gospodarczy i kulturowy, a tak¿e wa¿ny wêze³ kolejowy i
drogowy. Elbl±g od 1992 roku jest siedzib± diecezji elbl±skiej. Elbl±g to jedno z najstarszych polskich miast - zosta³o ono za³o¿one w 1237 r. przez Krzy¿aków. W Elbl±gu znajduje siê wa¿ny o¶rodek gospodarczy i kulturowy, a tak¿e wêze³ kolejowy i drogowy oraz najwiêkszy port w województwie. Przez wieki historia Elbl±ga by³a niezwykle burzliwa. By³ pod panowaniem krzy¿ackim, polskim, w XVI wieku prze¿y³ okupacjê szwedzk±. Koniec XIX i pocz±tek XX wieku to okres dynamicznego rozwoju miasta. Wtedy to Elbl±g rywalizowa³ jako port handlowy z Gdañskiem. Powsta³o wiele zak³adów przemys³owych, w tym fabryka cygar, lokomotyw (obecnie teren "ELZAMU"). Pod koniec II wojny ¶wiatowej znacznie zniszczony przez wkraczaj±cych Rosjan. Prawie ca³kowicie zburzona zabudowa Starego Miasta, które uchodzi³o za jedno z najwiêkszych i najpiêkniejszych w Europie. Równie¿ tutaj mie¶ci³y siê trzy podobozy obozu koncentracyjnego w Sztutowie. Po wojnie stopniowa odbudowa miasta. Do g³ównych zabytków miasta nale¿y ko¶ció³ katedralny ¶w. Miko³aja, pochodz±cy z XIII-XV wieku, przebudowany po po¿arze spowodowanym wy³adowaniem atmosferycznym 26 stycznia 1777, z cennym wyposa¿eniem wnêtrza (pó¼nogotyckie tryptyki, gotyckie drewniane figury aposto³ów w nawie g³ównej, chrzcielnica br±zowa z 1387, gotycki relikwiarz Krzy¿a ¶w., p³yty nagrobne z po³owy XIII wieku).
Bursztyn - okre¶lany
tak¿e jako Jantar, Z³oto Pó³nocy, Z³oto Ba³tyku, Dobry
Kamieñ, ¦wiêty Kamieñ, Amber, Elektrum - to budz±ca zachwyt kopalna
¿ywica sprzed 40 mln lat, niezwyk³a i tajemnicza, posiadaj±ca
dobroczynne w³a¶ciwo¶ci, które doceniono ju¿ w wiekach
¶rednich. Ta kopalna ¿ywica drzew iglastych, a w rzadszych przypadkach
¿ywicuj±cych li¶ciastych drzew z grupy bobowców, wystêpuje
a¿ w oko³o 60 gatunkach.
Bursztyn znany by³ od
dawna:
- Grecy nazywali ten kamieñ elektron, co oznacza ¶wiec±cy i
b³yszcz±cy,
- Rzymianie nazywali bursztyn lyncurium, czyli mocz rysia,
albowiem
wed³ug legendy z³ocisty kamieñ powsta³ ze skamienia³ego moczu tego
drapie¿nika,
- succinum
to ³aciñska nazwa bursztynu u¿ywana w farmacji, powsta³a od
³ac. succus
(sok),
- sukcynit - nazwa geologiczna, pochodzi od succinum (sok,
¿ywica drzewna),
- Egipcjanie nazywali bursztyn sokal,
- Arabowie nazywali
bursztyn anbar,
poniewa¿ zapach pocieranego bursztynu kojarzy³ siê z zapachem ambry,
- Persowie nazywali kamieñ karuba
- z³oty rabu¶,
- W³osi - ambra
gialla,
- za¶ Szwedzi - raf,
co oznacza znaczy chwytaæ,
- s³owiañska nazwa jantar zosta³a przejêta od
Litwinów, a ta
od fenickiej nazwy jainitar - ¿ywica morska.
Magiczna moc lecznicza i p³yn±ca z niego pozytywna energia zawdziêczana
jest jonom ujemnym, które m.in. pobudzaj± system nerwowy
oraz ³agodz± stany reumatyczne, zapalne. W ezoteryce elektryczne
w³a¶ciwo¶ci bursztynu przyci±gaj± do cz³owieka wiêksze ilo¶ci si³y
¿yciowej i równowa¿y cia³o eteryczne. Mia³ on te¿ wp³ywaæ
pozytywnie na rozwój zdolno¶ci paranormalnych.
W medycynie ludowej dym bursztynowych kadzide³ek zabija³ bakterie, a
noszone na szyi korale zapobiega³y bólom gard³a i g³owy oraz
wzmacnia³y tarczycê. Ogrzane grudki bursztynu stosowa³o siê do
wyci±gania z oczu cia³ obcych (muszek, py³ków). Ut³uczony
proszek za¿ywano jak tabakê, co mia³o oczy¶ciæ zatoki i pozbyæ siê
kataru. Wspó³czesna litoterapia stosuje bursztyn jako
nalewkê w leczeniu chorób tarczycy, gard³a, przy chrypce i
reumatyzmie.
Bursztyn ba³tycki (sukcynit,
„ba³tyckie z³oto”) to odmiana bursztynu, substancja
organiczna, ¿ywica kopalna, która powsta³a w warunkach
naturalnych co najmniej przed 40 milionami lat; pochodzi z
utworów trzeciorzêdowych (od eocenu po miocen dolny).
Ciekawostki na temat
bursztynu ba³tyckiego:
- jako jedyny w¶ród ¿ywic kopalnych zawiera du¿o
(od 3-8%)
kwasu bursztynowego, najwiêcej w korze, swojej zewnêtrznej warstwie,
- wyj±tek stanowi znajdowany w okolicach Gdañska gedanit,
- w dotyku jest ciep³y, a ogrzany w d³oni przyjemnie pachnie,
- w s³onej wodzie p³ywa, za¶ w s³odkiej tonie,
- ma zdolno¶æ do uzyskiwania ³adunku elektrycznego,
- przy potarciu ³aduje siê ujemnie, korzystnie dla cz³owieka,
- pali siê jasnym p³omieniem,
- ³atwo poddaje siê obróbce,
- zmienia siê pod wp³ywem dzia³ania ¶wiat³a,
- gwa³townie podgrzany pêka,
- temperatura miêknienia bursztynu to oko³o 150°C,
- topi siê on przy temperaturze 350°C,
- poddaje siê barwieniu przy pomocy substancji organicznych,
a tak¿e
syntetycznych,
- mo¿na go poddawaæ termicznemu procesowi klarowania oraz
barwienia, a
tak¿e prasowania.
Znaczenie bursztynu:
- niekiedy zawiera bardzo cenne z punktu widzenia naukowego i
wyj±tkowo
atrakcyjne dla kolekcjonerów inkluzje, czêsto doskonale
zachowanych organizmów zwierzêcych i ro¶linnych,
- bursztyn ba³tycki od najdawniejszych czasów by³
u¿ywany
jako kamieñ ozdobny i leczniczy, ozdoby i amulety wyrabiano z niego ju¿
w paleolicie,
- handlowano nim w ca³ej Europie,
- niezwyk³ym powodzeniem cieszy³ siê w Cesarstwie Rzymskim,
wyprawy po
niego by³y organizowane od V w. p.n.e. i wiod³y tzw. szlakiem
bursztynowym od Adriatyku do wybrze¿y Morza Ba³tyckiego,
- fascynuj±cy od lat bursztyn wykorzystywany jest w sztuce i
rzemio¶le,
ci±gle nale¿y do wysoko cenionych kamieni ozdobnych, wykonuje siê
bowiem z niego przedmioty u¿ytkowe i ozdobne oraz bi¿uteriê, czêsto o
du¿ej warto¶ci artystycznej,
- ceniony ju¿ w ¶redniowieczu, przez Greków i
Rzymian, za
walory
dekoracyjne, stanowi ¼ród³o inspiracji jubilerskich do dnia
dzisiejszego, obecnie wyroby z bursztynu, s± najbardziej po¿±dan±
pami±tk± z pobytu w Polsce,
- najbardziej znanym dzie³em jest Bursztynowa komnata,
która
zaginê³a bez wie¶ci podczas II wojny ¶wiatowej,
- jest wykorzystywany w przemy¶le kosmetycznym,
farmaceutycznym i
medycynie,
- najwiêksza znana bry³a wa¿±ca 9,75 kg zosta³a znaleziona w
1860 r. w
okolicach Kamienia Pomorskiego, obecnie okaz ten znajduje siê w Muzeum
Przyrodniczym Uniwersytetu im. Humboldta w Berlinie,
- najciekawsze kolekcje mo¿na podziwiaæ w Muzeum Ziemi PAN w
Warszawie
i Muzeum Zamkowym w Malborku.
Szlak bursztynowy - w szerszym znaczeniu - to okre¶lenie
powi±zañ handlowych pomiêdzy europejskimi krajami basenu Morza
¦ródziemnego, a ziemiami le¿±cymi na po³udniowym wybrze¿u
Ba³tyku. Natomiast w znaczeniu wê¿szym - szlak bursztynowy oznacza
przebieg tras zorganizowanych wypraw po bursztyn, nasilonych od I w.
naszej ery.
Wspó³czesny Szlak Bursztynowy - Amber Route - to
podró¿ przez
wielowiekow± tradycjê, która na Pomorzu odcisnê³a
swój ¶lad, gdzie
bursztyn ma szczególn± warto¶æ, stanowi±c dumê
mieszkañców,
rzemie¶lników, czy bursztynników.
Pocz±tkowo bursztyn by³ przedmiotem wymiany handlowej, w
której po¶rednikami byli Celtowie. Pierwsze zorganizowane
wyprawy po elektron odbywa³y siê w V w. p.n.e.. Nie dociera³y one
jednak do wybrze¿y Ba³tyku, dokonuj±c transakcji z celtyckimi
po¶rednikami.
Dopiero po podboju terenów nad ¶rodkowym Dunajem, Rzymianie
rozwinêli od I wieku n.e. handel bursztynem na du¿± skalê, organizuj±c
kilkoma drogami wyprawy z Panonii nad Ba³tyk, szczególnie do
Sambii. Szczytowy rozwój tego handlu przypada na III w. a od
po³owy IV w. wymiana stopniowo zamiera³a. G³ównym o¶rodkiem
handlu bursztynem na terenie imperium rzymskiego by³a
Akwileja.
Dok³adny przebieg szlaku nie zosta³ jednoznacznie okre¶lony. Wiadomo
jedynie, ¿e wiód³ pocz±tkowo przez Bramê Morawsk±, nastêpnie
skrêca³ na pó³noc i przez ¦l±sk oraz Kujawy z brodem przez
Wis³ê w Ot³oczynie ko³o Torunia prowadzi³ nad Ba³tyk. Jego przebieg
prawie dok³adnie pokrywa siê z dzisiejsz± budowan± autostrad± A1.
Jego warianty s± rekonstruowane na podstawie wzmianek staro¿ytnych
pisarzy, ale g³ównie poprzez wyniki badañ archeologicznych.
Szlak znacz± znaleziska rzymskich monet, wyroby z br±zu, ceramika
rzymska (terra sigillata) i skarby bursztynu. Na szlaku le¿a³ z
pewno¶ci± dzisiejszy Wroc³aw. Na terenie jego osiedla Partynice
znaleziono w XIX w. du¿y skarb bursztynu pochodz±cy z I w. naszej ery,
wa¿±cy oko³o 500 kilogramów. Chocia¿ jak to w takich
wypadkach bywa, niektórzy mówi± o 2 750 kg.
Z du¿ym prawdopodobieñstwem mo¿na zaryzykowaæ twierdzenie, ¿e
g³ówna nitka szlaku, poczynaj±c od prze³omu tysi±cleci
bieg³a z Wiednia (Vindobony) przez Brno, K³odzko, Wroc³aw, Kalisz,
Toruñ, ¦wiecie.
|
Dostêpno¶æ: produkt dostêpny
|
|
|
 |
|