Aleksander Wielki
-
niskonakładowa moneta
kolekcjonerska z ciekawej serii
"Wielcy wodzowie".
Emitowana w ramach programu międzynarodowego seria dokumentuje czasy
wielkich wodzów,
których
czyny i triumfy przeszły do historii.
Już od dawien dawna
odwaga, waleczność, heroizm i charyzma nie tylko
wzbudzała ludzki podziw i szacunek, lecz także posłuszeństwo, a nawet
strach. Zwłaszcza, gdy cechom tym towarzyszył niezwykły talent
strategiczny i taktyczny wraz z surowością, władczością i despotyzmem.
Lecz gdyby
Czyngis-Chan, Aleksander Macedoński, czy Tamerlan nie
posiadali takich cech, zapewne nigdy nie usłyszelibyśmy o nich, jak o
Wielkich Wodzach. Co więcej, nie usłyszelibyśmy o ich niezwykłym
wpływie na rozwój i postęp cywilizacyjny krajów,
którymi władali.
By
przypomnieć czasy wielkich wodzów, których
czyny i triumfy przeszły do historii oraz by wyjść naprzeciw
oczekiwaniom kolekcjonerów, Mennica Polska rozpoczęła serię
srebrnych monet "Wielcy Wodzowie" w ramach programu międzynarodowego.
Monety z tej serii dedykowane będą wielkim wodzom,
którzy zapisali się na kartach historii, takim jak:
- Czyngis Chan, Attila The Hun, Napoleon Bonaparte, Michaił Kutuzow, Aleksander Macedoński, Karol Wielki, Gajusz Juliusz
Cezar, Siedzący Byk, Timur (Tamerlan), Sulejman Wspaniały, Piotr
Wielki.
„Aleksander
Wielki” to szósta moneta z serii „Wielcy
Wodzowie”. Mennica Polska postanowiła uwiecznić na monetach
pamiątkowych wizerunki największych i najbardziej charyzmatycznych
wodzów świata.
Do tej międzynarodowej kolekcji należą monety: „Napoleon Bonaparte”, „Michał
Kutuzow”, „Siedzący Byk” oraz
wyprodukowane przez Mennicę Kazachską
„Czyngis-chan” oraz „Attyla -
Wódz Hunów”.
Miał zaledwie 20 lat gdy odziedziczył
tron Macedonii. Czas jego panowania to 12 lat budowy wielkiego Imperium
jak również to historia człowieka, który
wyróżniał się niespotykaną wrażliwością, a
jednocześnie bezwzględnie walczył o utrzymanie władzy. Tajemnicy jego
śmierci do dziś jednoznacznie nie wyjaśniono.
Aleksander III
Wielki niewątpliwie był wybitnym strategiem, jednym z
największych zdobywców w dziejach.
Moneta „Aleksander Wielki ” została wybita
na krążkach monetarnych Ag 925 stemplem lustrzanym, w niskim
nakładzie – do 5 000 szt.
- Awers: w centralnej części monety motyw
dekoracyjny z malarstwa wazowego z epoki Aleksandra Wielkiego, na
którym widnieją wizerunki walczących wojowników
hoplitów. U góry, portret Jej Wysokości
Królowej Elżbiety II oraz znak menniczy (m/w), okolone
ornamentem greckim. Po bokach, półkoliste napisy: NIUE
ISLAND (emitent). Poniżej, nominał monety – 1 DOLLAR.
- Rewers: w centralnej części monety
wizerunek Aleksandra Wielkiego- wojownika- zaczerpnięty z zachowanych
monet z tamtej epoki oraz tarcze z motywem herbu wodza. W tle, techniką
tampondruku przedstawiono armię wodza w szyku falangi macedońskiej. U
góry, napis w języku angielskim - ALEKSANDER THE
GREAT (Aleksander Wielki), u dołu, lata życia - 356-323
BC (p.n.e.).
Aleksander III Wielki (Macedoński), starożytny
król Macedonii z dynastii Argeadów, żył w latach
356-323 p.n.e. Uważany jest za wybitnego stratega, jednego z
największych zdobywców w dziejach. Okres panowania
Aleksandra (335-323 p.n.e.) wyznacza granicę między dwiema epokami
historii starożytnej: okresem klasycznym i epoką hellenistyczną.
Jego ojcem był twórca potęgi Macedonii, Filip II (382-336
p.n.e.). Matką była Olimpias, córka króla Epiru
Neoptolemeosa. Aleksander już jako dziecko odznaczał się odwagą,
inteligencją i olbrzymią ambicją. Posiadał też znakomite wykształcenie,
a jednym z jego nauczycieli był Arystoteles.
Kiedy odziedziczył tron miał zaledwie 20 lat. Czas jego panowania to 12
lat budowy wielkiego Imperium. Dzięki wyjątkowym umiejętnościom
wojowniczym i wyróżniającej się charyzmie o niespotykanej
wrażliwości społecznej odnowił przymierze z Grekami, pobił
Persów, opanował miasta w zachodniej części Azji Mniejszej,
zajął Egipt, założył Aleksandrię, a następnie opanował tereny obecnego
Afganistanu i północno-wschodniego Iranu (329-327 p.n.e.).
Wiosną 327 p.n.e. wyruszył na podbój Indii. Udało mu się
dotrzeć do rzeki Indus, jednak został zmuszony do odwetu. Podczas
przygotowań do kolejnych podbojów zachorował śmiertelnie
prawdopodobnie na gorączkę malaryczną. Istnieje wiele teorii na temat
faktycznej przyczyny zgonu ale do dziś sprawa nie została jednoznacznie
wyjaśniona.
Po śmierci Aleksandra Imperium rozpadło się na kilka wojujących ze sobą
części. Był wielkim talentem wojskowym, znakomitym strategiem i
taktykiem, a także wybitnym politykiem i administratorem. Odrzucił
tradycyjny podział na Greków i barbarzyńców,
jednakowo traktując Macedończyków i lojalnych
wodzów perskich. Marzył o uniwersalistycznej tolerancji i
koegzystencji wszystkich religii oraz braterstwu wszystkich
narodów. Jego działalność przyczyniła się do
rozprzestrzenienia kultury greckiej i rozwoju handlu przez wprowadzenie
jednolitego systemu monetarnego.
Podboje Aleksandra Wielkiego miały też ogromny wpływ na
rozwój greckiej nauki. W ich wyniku wzbogacił się jej obraz
świata, a przenikanie się kultur zaowocowało szeregiem wielkich dzieł
sztuki i literatury.