Emitent: Centralny Bank Republiki Armenii

Nowość - gratka dla numizmatyków, pasjonatów piłki nożnej i nie tylko! Srebrna moneta kolekcjonerska projektu Roberta Kotowicza z serii "Królowie Futbolu", dedykowanej najbardziej znanym i wybitnym piłkarzom świata.

Historia
Jego ojciec, Vaclav, był piłkarzem RH Cheb. Pavel, który treningi rozpoczął w tym samym klubie, jeszcze w szkole podstawowej otrzymał propozycję gry w Pilznie. W drugoligowej Skodzie zadebiutował wkrótce po osiemnastych urodzinach.

W 1988 roku po szesnastoletniego zawodnika Skody Pilzno zgłosiła się Sparta Praga. Na transfer zgody nie wyraził jego ojciec, ponieważ nie zdał do następnej klasy. Na podbój stolicy pojechał dopiero po uzyskaniu średniego wykształcenia. Najpierw w drużynie Dukli odbył służbę wojskową, a po kilku miesiącach znalazł się w Sparcie. Jako jej zawodnik 5 czerwca 1994 roku meczem z Irlandią (3:1) zadebiutował w reprezentacji Czech, a dwa lata później z mistrzostw Europy przywiózł srebrny medal. Przed wyjazdem na angielski turniej podpisał kontrakt ze słowackim F.C. Koszyce. Formalnie był zawodnikiem tego klubu jeszcze przez miesiąc po Euro 96, ale nie stawił się na żadnym treningu. Otrzymał propozycje z PSV Eindhoven i Lazio Rzym. Menedżer Zdenek Nehoda z pomocą prawników uwolnił Nedvěda od wcześniejszych zobowiązań. Lazio, którego trenerem był wówczas Czech Zdenek Zeman, zapłaciło 4,4 miliona dolarów. Pavel zakończył występy w czeskiej lidze na 117 meczach i 26 golach. Z Lazio zdobył mistrzostwo Włoch, dwa razy Puchar Włoch, Superpuchar Europy i Italii, a także Puchar Zdobywców Pucharów. Był ostatnim, który strzelił ostatniego gola w historii tych rozgrywek[potrzebne źródło].

Do Juventusu Turyn przybył latem 2001 roku za 35 milionów dolarów, przez co stał się najdroższym czeskim piłkarzem w historii. Choć wydawało się, że transfer Nedvěda pozostanie tylko w sferze marzeń Bianconerich. Znacznie wcześniej o Nedvěda zabiegał Manchester United F.C., który oferował ponad 30 milionów dolarów, ale Lazio pozostawało nieugięte. Zresztą, ku ogromnemu zadowoleniu rzymskich kibiców, którzy darzyli Czecha szczególną sympatią. Kiedy 15 czerwca przedłużył kontrakt z Lazio do 2006 roku (miał zarabiać 3,7 miliona dolarów rocznie), wszystko wydawało się być przesądzone. Turyńczycy jednak nie tracili nadziei i nie ustawali w staraniach. Pewnego lipcowego dnia z Pragi do stolicy Piemontu przetransportował Nedvěda prywatny samolot braci Agnellich, szefów Juve. Szybko ustalono szczegóły transferu. Lazio otrzymało dokładnie 34,5 miliona dolarów, a sam znakomity pomocnik przez cztery sezony gry w biało-czarnych barwach będzie zarabiał 4,5 miliona dolarów na rok. W Rzymie zawrzało. Kibice całą złość skierowali przeciwko prezydentowi Sergio Cragnottiemu. Natomiast w Turynie zaczęto się cieszyć z transferu doskonałego pomocnika, który miał wypełnić lukę po sprzedanym za rekordową sumę 65 milionów Zinedine Zidane.

Początkowo Nedvěd nie spisywał się najlepiej. Przez pierwszą część sezonu dopiero zgrywał się z drużyną. Jednak druga część sezonu była już bardzo dobra. Pewnie prowadził linię pomocy Juventusu. Wraz z kolegami z drużyny sięgnął po 26 scudetto dla Juve. Jednak pełnia jego talentu eksplodowała w sezonie 2002/2003. Był to najlepszy sezon dla czeskiego pomocnika. Przy obecności Nedvěda, Juventus nie odczuwał braku nawet takich piłkarzy jak Del Piero czy Trezeguet (kontuzje). W jednym z wywiadów, Marcello Lippi oznajmił - "ten chłopak chyba nawet przez sen biega!"[potrzebne źródło]. Lippi nie musiał mieć żadnej koncepcji, na jakiej pozycji ustawić Pavla. Sam znajdował dla siebie dogodną pozycję w danym meczu, którą ciągle zmieniał, przez co był nie do upilnowania przez zawodników przeciwnej drużyny. Był wymienany wśród kandydatów do Złotej Piłki oraz innych nagród na najlepszego piłkarza[potrzebne źródło].

Nedved bardzo pewnie poprowadził Juventus do 27 scudetto oraz do finału Ligi Mistrzów. W półfinałowym meczu z Realem, rozegrał wspaniałe spotkanie. Był wraz z Del Piero i Trezeguet najlepszym piłkarzem na boisku. Juventus pokonał Real 3-1 i awansował do wielkiego finału. Jednak w 82 minucie meczu Nedved sfaulował Steve'a McManaman'a, za co zobaczył żółty kartonik. Była to druga żółta karta w obecnych rozgrywkach Champions League, a to wedle przepisów UEFA wykluczyło Nedveda z finału. "Aż chce się umrzeć z bólu" - tak skomentował całą ta sytuację. Juventus przegrał finał z Milanem w karnych, a jako główną przyczynę uważano właśnie brak Nedveda.

Niedawno Pavel Nedvěd oznajmił, że postanowił zostać w Juventusie do końca kariery. Ma 35 lat. Po zakończonym sezonie 2002/2003 odebrał nagrodę, dla najlepszego piłkarza Czech. Było to jego czwarte wyróżnienie w ostatnich sześciu latach.

Kariera klubowa
* 1991-1992 – Czechy Dukla Praga
* 1992-1996 – Czechy Sparta Praga
* 1996-2001 – Włochy Lazio Rzym
* 2001- obecnie – Włochy Juventus

Osiągnięcia
* 1 Mistrzostwo Czechosłowacji: 1992/1993
* 2 Mistrzostwa Czech: 1993/1994 – 1994/1995
* 1 Puchar Czech: 1996
* 3 Mistrzostwa Włoch: 1999/2000, 2001/2002, 2002/2003
* 1 Puchar Zdobywców Pucharów: 1998/1999, 1 Superpuchar Europy: 1999
* 2 Puchary Włoch: 1997/1998 – 1999/2000
* 4 Superpuchary Włoch: 1998, 2000, 2002, 2003
* 1 Złota Piłka magazynu France Football: 2003
* 1 Najlepszy piłkarz świata wg magazynu World Soccer: 2003.

źródło: Mennica Polska / Wikipedia