• Rewers: u góry wizerunek kawałka kory brzozowej z napisem w języku rosyjskim „ВЕЛИКИЙ НОВГОРОД” (Nowogród Wielki), symbolizującej dokumenty pisane na brzozowej korze, pochodzące z dawnej Rusi, tzw. gramoty. W centralnej części fragment drewnianego fryzu „Nowogrodzianie na Dworze Niemieckim” z Kościoła Świętego Mikołaja w Stralsundzie (Niemcy), przedstawiającego Nowogrodzian, sprzedających futra kupcom Niemieckiego Dworu w Nowogrodzie (II poł. XIV w.). Na dole historyczny herb Nowogrodu Wielkiego.

Nowogród Wielki (ros.: Вели́кий Но́вгород), jedno z najstarszych rosyjskich miast, jest stolicą obwodu nowogrodzkiego.

Do historycznych budowli znajdujących się w tym mieście należy Nikoło-Dworiszczeński Sobór (Nikolski Sobór na Dworze Jarosława). W związku z tym, że przez lata gromadziły się wokół niego przedstawicielstwa handlowe kupców hanzeatyckich, stał się symbolem współpracy Nowej Hanzy i Nowogrodu Wielkiego.

W średniowieczu obok Soboru Nikoło - Dworiszczeńskiego najważniejszym kantorem Hanzy w Nowogrodzie Wielkim był Niemiecki Dwór, zwany w źródłach hanzeatyckich Dworem Św. Piotra.

Głównymi towarami, które wywożono na Zachód z Nowogrodu Wielkiego były futra, wosk i skóra. Przede wszystkim handlowano futerkami: wiewiórek, bobrów, gronostai, łasic, kun, norek i wydr. Skóra i wyroby skórzane nowogrodzkich rzemieślników odznaczały bardzo wysoką jakością oraz niską ceną.

W większości wywożono skóry z łosi, krów i koni, rzadziej – baranie i bycze. Eksport z Nowogrodu związany był głównie z rzemiosłem i bogactwami naturalnymi.Towary nowogrodzkie zostały zilustrowane na rzeźbach paneli z Kościoła Świętego Mikołaja w Stralsundzie (ok. 1400 r.).