- Awers: w
środkowej części monety herb państwowy Andory, a pod nim historyczny
znak menniczy MW. Pod wizerunkiem herbu nominał monety 10 D.
(Dinerów)
oraz rok emisji: 2011. Powyżej, wzdłuż brzegu monety napis w języku
katalońskim „PRINCIPAT D’ANDORRA”
(Księstwo Andory).
- Rewers: w
centralnej części monety wizerunek
Świętej Barbary, trzymającej w ręku laskę zakończoną krzyżem, u jej
stóp smok. W tle - fragment gotyckiej katedry. Dookoła
krawędzi ornament gotycki. Na
górze półokrągły stylizowany napis w
języku katalońskim: SANTA MARGARIDA (Święta Małgorzata).
*****
"Święci patroni”
stanowią szczególną grupę wśród świętych Kościoła Katolickiego, gdyż
wierzy się, że ich wstawiennictwo przed Bogiem jest wyjątkowo skuteczne.
Większość z nich żyła na przełomie III i IV wieku naszej ery, w okresie
krwawych prześladowań chrześcijan na terenie Cesarstwa Rzymskiego.
Na
przestrzeni wieków czyny obrastały w legendy. Kult ich rozkwitł jednak
dopiero w XIV wieku, na terenie Nadrenii w związku z plagą dżumy, która w
tamtym czasie trawiła Europę. Ludzie wierzą w cudowną moc
Wspomożycieli, że chronią przed szeregiem innych chorób. Dlatego zostali
patronami wielu profesji, stanów, zawodów i miast.
Szczególne miejsce
zyskali w religijności ludowej: ich figurki, obrazki, medaliki przez
wielu traktowane są jako amulety obdarzone mocą magiczną, których
bliskość pomaga w przeciwnościach dnia codziennego.
*****
Święta Małgorzata, to dziewica i męczennica,
która z powodu wiary chrześcijańskiej straciła życie w wieku
piętnastu lat. Jest patronką rolników, dziewcząt, położnych,
ludzi z chorym wzrokiem, rannych i wszystkich tych, którzy
uciekają się do jej pomocy.
Zaliczana jest do grona Czternastu Świętych Wspomożycieli. Jej relikwie
są przechowywane w katedrze w Montefiascone we Włoszech. Miasteczko to
dziś jest głównym ośrodkiem jej kultu. Małgorzata przyszła
na świat pod koniec III wieku w Antiochii Pizydyjskiej w Azji
Mniejszej.
Była niezwykłej urody młoda kobietą. Niestety z powodu wiary
chrześcijańskiej pogański ojciec wypędził ją z domu. Następnie z tego
samego powodu trafiła do więzienia, gdzie została okrutnie okaleczona.
W nocy ukazał jej się smok, który próbował ją
pożreć. Małgorzata zrobiła nad nim znak krzyża i smok zniknął, a jej
rany się zabliźniły.
Sędzia dowiedziawszy się o tym wydał na nią wyrok śmierci przez ścięcie
mieczem, którego publicznie dokonano w 305 roku.
Święta Małgorzata przedstawiana jest na obrazach z lekko uśmiechniętą
twarzą zwyciężczyni, z pokonanym smokiem u stóp. Jej
atrybutami są: palma, krzyż, laska zakończona krzyżem, korona, księga,
grzebień metalowy jako narzędzie tortur. Często przedstawiana jest z
Barbarą i Katarzyną, zwłaszcza w tryptykach gotyckich.
źródło:
Mennica Polska / Wikipedia
