„Jajo
Koniczynowe” z 1902 roku wykonano ze złota,
platyny, diamentów i
rubinów oraz jasno-zielonej, transparentnej emalii. Wykonane
na
zamówienie cara Mikołaja II było prezentem wielkanocnym dla
jego żony
Aleksandry Fiodorowny.
Dzięki ażurowej, niezwykle precyzyjnej
konstrukcji jest uważane
za najdoskonalszy przykład sztuki jubilerskiej
na świecie. Zastosowana w nim transparentna emalia była całkowitą
nowością, nie kładziona na żadnym podłożu, zachowała
idealną gładkość i
perfekcyjny wygląd po dziś dzień.
Niespodzianka
znajdująca się
we wnętrzu jaja zaginęła, lecz uważa się, że była to czterolistna
koniczynka ozdobiona 23 diamentami oraz 4 miniaturowymi portretami
księżniczek, córek carskiej pary.
„Jajo
Koniczynowe” nigdy nie
opuściło Rosji, a od 1933 jest prezentowane w Diamentowym Skarbcu
kremlowskiej zbrojowni w Moskwie. Z powodu niesamowicie delikatnej
konstrukcji „Jajo Koniczynowe” nigdy nie
podróżuje.