Puchacz
(
łac.
Bubo bubo L.,
1758) - to duża sowa z rodziny puszczykowatych,
która zamieszkuje
Europę i Azję. W Polsce jest to skrajnie nieliczny ptak lęgowy,
osiadły.
Cechy gatunku
Największa krajowa sowa. Na głowie charakterystyczne "uszy"
utworzone z piór, tęczówki pomarańczowe. Wyraźny
dymorfizm płciowy. Duża okrągła głowa, zaokrąglone skrzydła i
krótki ogon.
Wymiary średnie: dł. ciała: ok. 70 cm, rozpiętość skrzydeł:
165 cm, waga: ok. do 2,5 kg.
Biotop
Stare, zwarte, rozległe lasy (częściej iglaste) w pobliżu
bagien i jezior. Zamieszkuje również w górach.
Przybliżony
zasięg występowania
Gniazdo
Na drzewie, częściej iglastym, w środkowej części korony, w
rozwidleniu konarów, rzadziej w dużych dziuplach.
Najczęściej zajmuje
gniazdo dużych ptaków jak myszołów czy bocian
czarny, natomiast w górach gnieździ się na
półkach i w załomach skał.
Jaja
Niemal kuliste, równobiegunowe, białe ze słabym
połyskiem. Skorupka
chropowata, gruba. Średnie wymiary 60x49 mm. Jeden lęg w roku pod
koniec marca lub na początku kwietnia. W zniesieniu przeważnie 2-5 jaj.
Wysiadywanie
Od złożenia pierwszego jaja trwa ok. 32-35 dni. Pisklęta
opuszczają gniazdo po 35 dniach.