Na rewersie monety Nordic Gold uwieczniono wizerunek Kościoła Pokoju w Świdnicy.

Miasto Świdnica - to dwudziesta druga moneta z rozpoczętej we wrześniu 2005 r. serii Historyczne Miasta w Polsce.



Niepowtarzalna seria składać się będzie z 32 monet i ukazywać do kwietnia 2008 r. Na wyjątkowych monetach upamiętniono miasta o ponad 500-letniej historii, które wniosły szczególny wkład w rozwój poszczególnych regionów i państwowości Polski.

Na rewersie monety uwieczniono wizerunek Kościoła Pokoju w Świdnicy.

Świdnica (niem. Schweidnitz, czes. Svednice, lit. Švidņica) - miasto i gmina w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim. Miasto leży u podnóża Sudetów, na Równinie Świdnickiej, nad rzeką Bystrzycą.

Świdnica od dnia 24 lutego 2004 jest siedzibą Diecezji Świdnickiej. Świdnica od dnia 4 października 2003 nosi tytuł Stolicy Dziecięcych Marzeń, który nadała jej Międzynarodowa Kapituła Orderu Uśmiechu na swoim pierwszym w historii posiedzeniu poza Warszawą.


Symbole miasta - herb, hejnał i logo
Czteropolowy herb Świdnicy został ustalony przez Radę Miejską w dniu 28 stycznia 1999 r. Na tarczy podzielonej na cztery równe pola, w czarnych polach - pierwszym i czwartym - znajduje się złota korona, w drugim polu srebrnym czerwony gryf, a w trzecim srebrnym polu czarny dzik. Gryf znajdujący sie na tarczy herbowej w srebrnym polu symbolizuje dzielność rycerską. Dzik jest znakiem odwagi i męskości, natomiast korona jest symbolem władzy i zwycięstwa.

Świdnica jak wiele miasta w Polsce, posiada swój hejnał, nawiązujący do tradycji i historii Świdnicy. Jego autorem jest znany świdnicki kompozytor Marek Banaszczyk. Uchwałę o ustanowieniu hejnału Rada Miejska w Świdnicy przyjęła 29 czerwca 2000 r. Logo miasta zawiera panoramę miasta - jego zabudowy miejskiej z wieżami wyróżniającymi się z tejże zabudowy. Złożone jest z barw czerwonej, żółtej oraz czarnej. W dolnej części umieszczone jest hasło "Rynek z tradycjami".

Spoglądając na logo miasta Świdnica kojarzy się nam miasto o długiej, burzliwej historii oraz świetnej tradycji. W dolnej części logo zauważamy czarną wstęgę symbolizującą drogę, trasę. Nawiązuje ona do łatwości komunikacyjnej Świdnicy, o jej dostępności, usytuowania komunikacyjnego. Sprawia to wrażenie miasta otwartego na przyjezdnych, nietuzinkowego, łatwego do osiągnięcia. Hasło "Rynek z tradycjami" ściśle łączy się z bogatymi, kilkusetletnimi tradycjami handlowymi Świdnicy, jak też nawiązuje do starej, zabytkowej części miasta.

Historia
Podczas prac archeologicznych prowadzonych na terenie powiatu świdnickiego odkryto w Świdnicy ślady osady plemion z kręgu kultury łużyckiej (lata około 1200 - 300 p.n.e.) oraz rozległe cmentarzysko ciałopalne z bogato wyposażonymi grobami. Po okresie wielkich migracji ludów na obszarze tym gospodarowało plemię Ślężan. Około roku 990 obszar obecnej Świdnicy został włączony do państwa Polan przez księcia Mieszka I.

Nie jest znana dokładna data uzyskania przez Świdnicę praw miejskich, jednak od 1267 roku określana jest jako miasto. Inicjatorem lokacji była księżna Anna żona Henryka Pobożnego albo jej syn Henryk III. Za rządów książąt wrocławskich 1242-1290 Świdnica otrzymała szereg przywilejów przyśpieszających rozwój miasta.

W latach 1290-1392 Świdnica była stolicą niezależnego księstwa świdnicko-jaworskiego, którym rządzili książęta piastowscy i które uczynili jednym z najpotężniejszych na Śląsku. W końcu XIV wieku Świdnica była największym po Wrocławiu miastem śląskim, liczyła bowiem ponad 8000 mieszkańców. Produkcja piwa stała się obok wyrobu sukna podstawowym artykułem eksportu.

"Piwnice świdnickie" znajdowały się między innymi we Wrocławiu, Krakowie, Pradze, Pizie, Heidelbergu. W roku 1392 po śmierci Agnieszki wdowy po Bolku II Świdnica przechodzi w ręce królów czeskich. W 1428 r. ruch husycki przybiera charakter powstania. Świdnica w porozumieniu z radą miejską Wrocławia skutecznie zwalcza ten ruch. 1520 wybucha powstanie rzemieślników skupionych w cechach. Patrycjat podstępem zwabił do Wrocławia przywódców ruchu i tam ich stracono, mimo to nie odzyskał całkowitej władzy.

W 1526 r. Świdnica wraz z całą ziemią śląską przechodzi pod rządy Habsburgów W trakcie trwania wojny trzydziestoletniej miasto było wielokrotnie oblegane czego skutkiem były wielokrotne pożary oraz wybuch epidemii. W wyniku kolejnych działań wojennych Prusy odebrały Śląsk Austrii. W roku 1741 dokonano modernizacji i rozbudowy fortyfikacji. Na przełomie XVII/XVIII wieku pod Świdnicą wybuchł bunt chłopski.

Wojska pruskie stłumiły bunt i surowo ukarało chłopów. Podczas wojny siedmioletniej Świdnica była oblegana przez wojska austriackie, a następnie pruskie, co doprowadziło do znacznych zniszczeń. Pod koniec XVIII wieku w mieście pojawiły się pierwsze manufaktury między innymi skórzana i papiernicza. Po wojnie prusko-austriackiej w 1866 roku Świdnicę ogłoszono miastem otwartym.

W latach 1870-1871 intensyfikuje się tempo uprzemysłowienia. W mieście powstają wytwórnie tkanin lnianych i bawełnianych, zamszu i w końcu fabryka liczników elektrycznych. W połowie XIX wieku w Świdnicy zaczyna funkcjonować kolej. Po zakończeniu II wojny światowej, miasto zostało zajęte przez Armię Czerwoną i znalazło się na terytorium Polski. W okresie 1945-1989 istniały ogromne zakłady produkcyjne (m.in.: Fabryka Wagonów "Świdnica").

Zabytki
Świdnicka starówka obok toruńskiej, krakowskiej czy poznańskiej starej zabudowy miasta - jest uznawana za najpiękniejszą i najcenniejszą w Polsce. Świdnica z racji swej burzliwej historii i dynamicznego rozwoju posiada wiele cennych zabytków architektury sakralnej, mieszczańskiej jak i przemysłowej. Szczęśliwe uniknięcie zniszczeń w czasie II wojny światowej pozwoliło zachować drugi co do wielkości (po Wrocławiu) zespół zabytkowej architektury na Dolnym śląsku.

Do ważniejszych zabytków w mieście należą:
* Katedra pw. św. Stanisława i św. Wacława - wraz z jedną z najwyższych w Europie i trzecią pod względem wysokości wieżą w Polsce o wysokości 103 m, * Kościół Pokoju pod wezwaniem św. Trójcy – zabytek wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, * Kościół pw. św. Józefa, * Kamienice mieszczańskie i zespół barokowych rzeźb w Rynku, * Ratusz i blok śród rynkowy z Salą Rajców i Muzeum Dawnego Kupiectwa, * Fortyfikacje średniowieczne i pozostałości twierdzy Fryderyka Wielkiego, m.in. Flesza Nowomłyńska, kaponiery i kazamaty bramne oraz kazamata wału głównego z Muzeum Broni.

Ciekawostki dotyczące Świdnicy:
* Giełda Staroci, Numizmatów i osobliwości.
* Świdnica została ogłoszona w 2002 r. Najlepiej Oświetloną Gminą. Oprócz tego Świdnica zdobyła jeszcze tytuł Gminy Fair Play, otrzymała medal, a następnie flagę Rady Europy, a w 2004 r. zdobyła jedną z pierwszych nagród w międzynarodowym konkursie oświetleniowym firmy Philips, pokonując rywali m.in. z Indii, Hong Kongu i Hiszpanii.
* Tylko w Świdnicy znajduje się jedyne w Polsce, jedno z nielicznych na świecie Muzeum Dawnego Kupiectwa oraz jedyne w Polsce prywatne Muzeum Broni i Militariów.
* Wielu sławnych Świdniczan rozsławia i rozsławiało miasto. Do grona wybitnych osób urodzonych lub mieszkających dłużej w mieście zaliczyc możemy m.in. Marię Kunic, która była wybitnym astronomem, Mieczysława Kozar-Słobódzkiego - legionistę, autora pieśni i utworów patriotycznych, Alberta Neissera - znanego pioniera dermatologii, a także Manfreda von Richthoffena - słynnego "Czerwonego Barona" - asa lotnictwa z czasów I wojny światowej.
* W podświdnickiej wsi Krzyżowa, w czasach II wojny światowej powstał "Krąg z Krzyżowej" - antyhitlerowski niemiecki ruch oporu. Co ciekawe, w jednej z gier użyto nazwy „Kreisau Circle”.
* W 1989 roku odbyła się polsko-niemiecka Msza Pojednania z udziałem Premiera Tadeusza Mazowieckiego i Kanclerza Niemiec Helmutha Kohla.
* To właśnie w Świdnicy powstała pierwsza na kontynencie europejskim rakieta tenisowa.
* Piwo świdnickie eksportowano w XIII do wielu krajów europejskich, czego śladem są istniejące "Piwnice Świdnickie" we Wrocławiu, Lwowie, Krakowie, Heidelbergu i włoskiej Pizie.
* W Świdnicy znajduje się jedyna na Świecie rzeźba "Srającego Chłopka". Znajduje się ona niedaleko oczyszczalni ścieków. Fakt ten został odnotowany w Polskiej Księdze Rekordów i Osobliwości oraz w przewodniku Pascala.
źródło: NBP / Mennica Polska / Wikipedia