Sklep internetowy: www.numizmatyczny.pl
50 rubli, Bóbr, 2006
previous next contents

numizmatyka

Emitent: Narodowy Bank Republiki Bia³oru¶
Stan zachowania:
I (menniczy)

Z³ota moneta kolekcjonerska, na której uwieczniony jest bóbr - rarytas kolekcjonerski z serii, w sk³ad której wchodz± tak¿e monety: ³abêd¼, mewa, ¿ubr, ¿uraw. Uczta dla zmys³ów i trafna inwestycja: szlachetny kruszec, który wci±¿ zyskuje na warto¶ci, modny temat dotycz±cy zwierz±t oraz stosunkowo niski nak³ad w ilo¶ci tylko 3.000 sztuk!



Seria: "Parki Narodowe Bia³orusi"

Kraj: Republika Bia³oru¶
Emitent: Narodowy Bank Republiki Bia³oru¶
Producent: Mennica Polska S. A.

Stan zachowania monety: I (menniczy)
Nomina³: 50 rubli
Z³oto: Au 900
Stempel: lustrzany
¦rednica: 21,00mm
Waga: 8,0 g
Nak³ad limitowany: 3.000 szt.
Rok emisji: 2006

Z³ota moneta kolekcjonerska o popularnej tematyce dotycz±cej zwierz±t znajduje siê w oryginalnym kapslu. Etui pokazane na zdjêciu stanowi przyk³adow± dekoracjê - nie na sprzeda¿. W zestawie znajduje siê certyfikat po¶wiadczaj±cy autentyczno¶æ w jêzyku angielskim, wystawiony przez Mennicê Polsk± S.A.

Jest to bardzo trafna inwestycja. Atuty tej z³otej monety to przede wszystkim:
Warto zauwa¿yæ, ¿e monety krajów postradzieckich dosyæ szybko zyskuj± na swej warto¶ci i s± poszukiwane przez kolekcjonerów nie tylko w Polsce, gdzie obecnie s± trudno dostêpne, ale tak¿e na ca³ym ¶wiecie.

Bóbr europejski (³ac. Castor fiber) - ssak z rzêdu gryzoni. Dawniej wystêpowa³ w ca³ej strefie umiarkowanej Europy i Azji, obecnie wygin±³ w wielu regionach Europy. W Polsce jest gatunkiem chronionym. Po II wojnie ¶wiatowej na terenie Polski bóbr wystêpowa³ nielicznie na terenie Suwalszczyzny. W rzece Pas³êce wystêpowa³ tak¿e bóbr kanadyjski (Castor canadensis Kuhl), zbieg³y z hodowli. Na skutek migracji z terenów wschodnich, planowej introdukcji oraz naturalnych procesów migracji obecnie populacja bobra jest bardzo liczna. Gatunek w wielu miejscach jest pospolity.

D³ugo¶æ cia³a doros³ych osobników wynosi 70-100 cm, ogona 28-38 cm, ciê¿ar 15-30 kg. Ma ma³e oczy i uszy. Nogi ma krótkie, biega ociê¿ale, palce stopy tylnej pary nóg s± z³±czone b³on±, u³atwiaj±ca p³ywanie, ogon jest szeroki, sp³aszczony grzbietobrzusznie i pokryty ³uskami, s³u¿y jako ster reguluj±cy g³êboko¶æ zanurzenia. Futro koloru br±zowego, ciemnobr±zowego, a nawet czarne.

Aktywny jest noc± i o zmierzchu. Trudno wiêc go w czasie dnia zauwa¿yæ. Bobry najlepiej podpatrywaæ wcze¶nie rano o ¶wicie. Wystêpuje g³ównie w lasach ³êgowych nad strumieniami, rzekami, jeziorami. Latem bobry ¿ywi± siê g³ównie ro¶linami wodnymi i przybrze¿nymi, zim± od¿ywiaj± siê ³ykiem drzew li¶ciastych (najczê¶ciej topoli, wierzby), które zgromadzi³y w lecie.

Drzewa stanowi± jeden z budulców ¿eremi. Bobry bez problemu ¶cinaj± drzewa w okolicach rzek. Staraj± siê ¶cinaæ drzewo w ten sposób, aby przewróci³o siê ono w kierunku rzeki. Kopie nory w brzegach rzek oraz wa³ach przeciwpowodziowych lub w brzegach jezior. W przypadku braku dogodnych miejsc buduje kopce z ga³êzi i mu³u, otoczone wod±, zwane ¿eremiami. Wej¶cie do nory znajduje siê pod wod±. Nora zaopatrzona jest tak¿e w otwór wentylacyjny. Czasami w ¿eremiu bobrów zamieszkuj± tak¿e pi¿maki.

Bóbr ¿yje w rodzinach. Kojarzy siê pó¼na zim±. Ci±¿a trwa 105 dni, w miocie wystêpuje 2-4 m³odych. Na ma³ych strumieniach i potokach wszystkie osobniki z rodziny wspólnie buduj± tamy, powoduj±c spiêtrzenia i podtopienie terenów ³±kowych i le¶nych. Tworz± siê rozlewiska i ma³e, zabagnione jeziorka le¶ne. Wskutek swojej dzia³alno¶ci odwraca melioracyjne osuszenie terenu, pozytywnie wp³ywaj±c na ma³± retencjê wód.

Dawniej bobry ceniono ze wzglêdu na futro oraz miêso. Ze wzglêdu na ogon pokryty ³usk± miêso bobrów jedzono tak¿e w czasie postu. Tak zwany "strój bobrowy" - wydzielina dodatkowych gruczo³ów p³ciowych - ceniona by³a ze wzglêdu na w³a¶ciwo¶ci lecznicze. Dawniej przez wiele lat bobry traktowano jako szkodniki, podtapiaj±ce tereny uprawne oraz czyni±ce szkody le¶ne.

Obecnie jest to gatunek chroniony, pozytywnie wp³ywaj±cy na renaturalizacjê krajobrazu, zwiêkszaj±cy retencjê wód oraz przyczyniaj±cy siê do odtwarzania ¶ródle¶nych bagien z du¿± ilo¶ci± martwego drewna - wa¿ne siedliska bogatej fauny owadów saproksylofagicznych. W tworzonych przez bobry zbiornikach wodnych rozpoczynaj± siê procesy torfowiskowe oraz pojawiaj± siê rzadkie gatunki owadów wodnych. Na niektórych terenach liczba bobrów jest jednak zbyt du¿a i zbyt uci±¿liwa dla rolników.

Dzia³alno¶æ bobrów w znacz±cy sposób wp³ywa na ekosystem. Budowane przez bobry tamy zalewaj± znaczne po³acie terenu i przyczyniaj± siê do zmiany w ekosystemie zarówno flory, jak i fauny. Tamy bobrowe okre¶lane s± przez biologów ewolucyjnych jako fenotyp rozszerzony.

Bia³oru¶ (bia³. Беларусь, Republika Bia³orusi - Рэспубліка Беларусь) - pañstwo w Europie Wschodniej, które og³osi³o niepodleg³o¶æ w 1991 roku.
Informacje ogólne
Bia³oru¶, Republika Bia³oru¶, Bie³aru¶, Respublika Bie³aru¶, pañstwo we wschodniej Europie, bez dostêpu do morza. Na pó³nocy graniczy z Litw± (502 km) i £otw± (141 km), na wschodzie z Rosj± (959 km), na po³udniu z Ukrain± (981 km) oraz na zachodzie z Polsk± (605 km). Powierzchnia 207,6 tys. km2. 10,366,7 tys. mieszkañców (2000). ¦rednia gêsto¶æ zaludnienia: 49 osób/km2. Najgê¶ciej zaludniona jest ¶rodkowa czê¶æ kraju (60 osób/km2, najs³abiej Polesie (25 osób/km2). Stolica: Miñsk (1,68 mln, 1997). G³ówne miasta (1991): Homel (501 tys.), Witebsk (356 tys.), Mohylew (368 tys.), Grodno (303 tys.), Brze¶æ (295 tys.). Ludno¶æ miejska stanowi 45%. Podzia³ administracyjny: 6 obwodów. Jêzyk urzêdowy: bia³oruski i rosyjski. Sk³ad etniczny: Bia³orusini (77,9%), Rosjanie (13,2%), Polacy (4,1%), Ukraiñcy (2,9%), ¯ydzi (1,9%). Wyznania: prawos³awni 60%, katolicy 8%, niewierz±cy 30%. Jednostka monetarna: 1 rubel bia³oruski. Analfabetyzm siêga 2%. Przyrost naturalny: -4,69% (2000), jeden z najni¿szych na ¶wiecie. ¦rednia d³ugo¶æ ¿ycia: mê¿czy¼ni 61 lat, kobiety 74,4 lata. Bia³oru¶ graniczy od zachodu z Polsk± i Litw±, od po³udnia z Ukrain±, od wschodu z Rosj± i z £otw± od pó³nocy. Bez dostêpu do morza. * Ca³kowita granica l±dowa: 2 969 km * D³ugo¶æ granic z s±siaduj±cymi pañstwami: £otwa 143 km, Litwa 462 km, Polska 399 km, Rosja 990 km, Ukraina 975 km * Najwy¿szy punkt: Góra Dzier¿yñskiego (¦wiêta Góra) 346 m n.p.m * Najni¿szy punkt: Niemen 90 m n.p.m Najwiêksze miasta: Miñsk (stolica) - 1,8 mln mieszkañców, Homel, Grodno, Witebsk, Mohylew, Bobrujsk, Brze¶æ nad Bugiem, Baranowicze, Borysów, Piñsk, Orsza, Nowopo³ock, Mozyrz, Lida, Mo³odeczno.
Warunki naturalne
Powierzchnia nizinna z rze¼b± polodowcow±. Znaczna czê¶æ Bia³orusi po³o¿ona jest w zachodniej czê¶ci Niziny Wschodnioeuropejskiej, 70% powierzchni poni¿ej 200 m n.p.m. Na pó³nocy wy¿yny morenowe (Wy¿yna Bia³oruska) przechodz±ca w Pojezierze Wileñskiej. Na po³udniu, ok. 20% powierzchni kraju zajmuj± rozleg³e tereny bagienne i torfowiska (Polesie). Najwy¿szy szczyt kraju: Dier¿yñski 346 m n.p.m. na Wzniesieniach Miñskich.
Klimat
Klimat umiarkowanie ciep³y. ¶rednia temperatura w styczniu od -8° do -4°C, natomiast w lipcu 17-19°C. ¦rednie roczne sumy opadów od 550 do 700 mm, przewaga opadów latem. ¦rednia temperatura powietrza i ¶rednia suma opadów w stolicy kraju wynosz±: w styczniu -6°C i 40 mm, w lipcu 17°C i 90 mm.
Rzeki i jeziora
Gêsta sieæ rzeczna, wiêkszo¶æ ¿eglowna oraz wykorzystywana do sp³ywu drewna. G³ówne rzeki: Prypeæ, Dniepr, D¼wina, Niemen, Berezyna, So¿em, Jasio³da, Willa. Ponad 10 tys. jezior polodowcowych: Narocz (80 km2), O¶wiejskie, Dry¶wiaty. Najwiêcej jezior na Pojezierzu Bras³awskim.
Flora i fauna
Ponad 30% powierzchni kraju zajmuj± bagna i torfowiska. Naturaln± szatê ro¶linn± kraju stanowi± lasy mieszane, na pó³nocy brzozowe, sosnowe i jod³owe, na po³udniu dêbowe, jesionowe, klonowe, grabowe, olszynowe, osikowe i bukowe, pokrywaj±ce 30% oraz ro¶linno¶æ bagienna i torfowiskowa. Najwiêksze zbiorowiska le¶ne tworz± puszcze: Grodzieñsk±, Nalibock± i Bia³owiesk±, rozci±gaj±ce siê wzd³u¿ granicy z Polsk±. ¦wiat zwierzêcy reprezentuj±: ³osie, dziki, bobry, ¿ubry, jenoty. Du¿e zanieczyszczenie ¶rodowiska po awarii elektrowni w Czernobylu na Ukrainie.
Historia
Pierwsi mieszkañcy pojawili siê na terenach Bia³orusi sto tysiêcy lat temu. W IX wieku powsta³y ksiêstwa wschodnios³owiañskie m.in. po³ockie, turowskie, piñskie i smoleñskie. W X wieku rozpoczê³a siê chrystianizacja S³owian wschodnich, zakoñczona dopiero w XV-XVI wieku. Ludno¶æ wschodniows³owiañska mówi±ca jêzykiem rusiñskim stanowi³a wiêkszo¶æ w Wielkim Ksiêstwie Litewskim. Na pañstwo Witolda sk³ada³a siê Ru¶ Bia³a i Czarna, jak równie¿ Zaleska. Trzeba dodaæ, ¿e jêzyk starobia³oruski by³ w okresie panowania Giedyminowiców jêzykiem pañstwowym, zanim wyparty zosta³ przez jêzyk polski (oficjalnie w 1696 roku) W konsekwencji rozbiorów Rzeczypospolitej Obojga Narodów tereny bia³oruskie przesz³y pod w³adanie Rosji. T³umiono wówczas wszelkie oznaki niezale¿no¶ci Bia³orusinów - zaczynaj±c od jêzyka, poprzez likwidacjê unii brzeskiej na terenach wcielonych do Cesarstwa a¿ po odbieranie maj±tków szlachcie bia³oruskiej. Bia³orusini wziêli udzia³ w polskich powstaniach: listopadowym i styczniowym. G³ówni dzia³acze polityczni tacy jak Konstanty Kalinowski (bia³. Kastu¶ Kalinouski) i Sierakowski opowiadali siê za wskrzeszeniem unii polsko-litewskiej z autonomi± Bia³orusi w jej ramach. Za dzia³alno¶æ patriotyczn± spotyka³y ich represje ze strony carów (m.in. Kastu¶ Kalinouski zosta³ powieszony w 1864). Koniec XIX wieku i pocz±tek XX to okres, w którym kszta³tuje siê elita kulturalna i polityczna rozpowszechniaj±ca ideê narodu bia³oruskiego. W roku 1902 Wac³aw Iwanowski powo³uje Bia³orusk± Partiê Rewolucyjn±, a rok pó¼niej bracia Iwan i Anton £uckiewiczowie powo³uj± Bia³orusk± Rewolucyjn± Hromadê. Pierwsza legalna gazeta bia³oruska pod nazw± Nasza Dola wychodzi 1 wrze¶nia 1906 i jest nieoficjalnym pismem BSH. 25 marca 1918 Bia³oru¶ w wyniku pokoju w Brze¶ciu i porozumienia z pañstwami centralnymi po raz pierwszy w historii (na krótko) og³osi³a niezale¿no¶æ - powsta³o wówczas pañstwo bia³oruskie pod nazw± Bia³oruska Republika Ludowa. 27 lutego 1919 powo³ana zosta³a sowiecka Litewsko-Bia³oruska Republika Rad, która upad³a 1 wrze¶nia 1919. 23 lutego 1920 w Rydze przedstawiciele Polski i Bia³orusi podpisali umowê o charakterze konwencji wojskowej mówi±cej o wspólnej walce z bolszewikami Wojska Polskiego i Bia³oruskiej Armii Narodowej (któr± dowodzi³ gen. Stanis³aw Bu³ak-Ba³achowicz). Na mocy pokoju ryskiego tereny Bia³orusi podzielone zosta³y miêdzy Polskê a Rosjê. G³ównym o¶rodkiem kulturalnym inteligencji bia³oruskiej sta³o siê Wilno oraz w niewielkim stopniu Bia³ystok. Po sowieckiej stronie kordonu utworzono Bia³orusk± Republikê Radzieck± (BSRR) ograniczon± terytorialnie do Miñska i okolic. W wyniku agresji radzieckiej na Polskê 17 wrze¶nia 1939 do Bia³oruskiej SRR przy³±czono wschodni± czê¶æ Mazowsza, Podlasie, Grodno i Polesie. W latach 1941-44 Bia³oru¶ by³a okupowana przez wojska niemieckie. Dla zwiêkszenia si³y ZSRR w ONZ (oficjalnie w uznaniu zas³ug Bia³orusinów w czasie II wojny ¶wiatowej) przyznano BSRR miejsce w ONZ, obok USRR. 26 kwietnia 1986 w wyniku wybuchu jednego z reaktorów j±drowych w elektrowni w Czarnobylu na Ukrainie powa¿nie ska¿ona zosta³a znaczna czê¶æ Bia³orusi. Deklaracja suwerenno¶ci zosta³a uchwalona przez Radê Najwy¿sz± 27 lipca 1990, lecz pe³na niepodleg³o¶æ Republiki Bia³oru¶ nast±pi³a po rozwi±zaniu ZSRR, gdy w grudniu 1991 w bia³oruskiej rezydencji rz±dowej Wiskuli podpisano tzw. uk³ad bia³owieski. System polityczny Bia³orusi po 1994 przerodzi³ siê w republikê prezydenck±, z wyra¼nymi cechami pañstwa autorytarnego. Prezydentem niezmiennie pozostaje Alaksandar £ukaszenka, który oskar¿any jest przez spo³eczno¶æ miêdzynarodow± o ³amanie praw cz³owieka. Jednak stosunki z Rosj± uleg³y och³odzeniu po zakrêceniu Bia³orusi dop³ywu rosyjskiej ropy naftowej.
Symbole historyczne
Bia³o-czerwono-bia³a flaga oraz god³o - Pogoñ (bia³. Пагоня) to symbole, które by³y u¿ywane przez Bia³orusk± Republikê Ludow± oraz od momentu uzyskania niepodleg³o¶ci w 1991 do kontrowersyjnego referendum w sprawie symboli narodowych (niezale¿ni obserwatorzy stwierdzili, ¿e referendum nie spe³nia³o standardów demokratycznych) w 1995. God³o nawi±zuje do herbu Pogoni - historycznego dla Wielkiego Ksiêstwa Litewskiego, obejmuj±cego swoim terytorium m.in. dzisiejsz± Bia³oru¶. St±d podobieñstwo do Pogoni - God³a Litwy (lit. Vytis).
Kultura
Kultura bia³oruska nie mo¿e siê swobodnie rozwijaæ w granicach kraju. Prezydent skutecznie dusi w zarodku wszelkie ogniska wolnomy¶licieli, w których rozwin±æ mo¿e siê dzia³alno¶æ opozycyjna m.in. zamkniêto Uniwersytet Humanistyczny oraz inne szko³y, gdzie jêzykiem wyk³adowym by³ bia³oruski. Media s± w wiêkszo¶ci upañstwowione i propaguj± kulturê "poprawn± politycznie". To w Polsce najprê¿niej dzia³aj± organizacje pronarodowe. W Bia³ymstoku znajduje siê rozg³o¶nia radiowa, która nadaje audycje dostêpne na Bia³orusi. Nieopodal (w Gródku) co roku z inicjatywy BAS-u na uroczysku Boryk odbywa siê Festiwal Muzyki M³odej Bia³orusi "Basowiszcza", gdzie m³odzi muzycy wprost ze sceny maj± mo¿liwo¶æ wykrzyczenia gniewu i hase³ nawo³uj±cych do walki z re¿imem. Legend± muzyki bia³oruskiej jest NRM (dobrze znany tak¿e w Polsce-liczne koncerty, wspó³praca z Pid¿am± Porno), równie du¿± popularno¶ci± ciesz± siê takie zespo³y jak: Gods Tower, Rasta, St.Mir, Indiga, ¦ciana, BN, Krama, ¯yhimont Vaza, Ulis, IQ 48, Neuro Dubel i inni. Znanym "zakazanym" wykonawc± jest te¿ Zmicier Wajciuszkiewicz.
¼ród³o: wikipedia - wolna encyklopedia

previous next contents

Valid HTML 4.0!