Sklep internetowy: www.numizmatyczny.pl
2 zł, Zwierzęta świata - Węgorz europejski (łac. Anguilla anguilla), 2003
previous next contents

numizmatyka

Moneta obiegowa z serii "Zwierzęta świata", prezentująca węgorza europejskiego - jedyną rybę, która potrafi pływać tyłem.

Moneta obiegowa 2 zł - Zwierzęta świata - Węgorz europejski - Anguilla anguilla, 2003

Nominał: 2 zł
Metal: stop CuAl5Zn5Sn1
Stempel: zwykły
Średnica: 27,00 mm
Waga: 8,15 g
Wielkość emisji: 450.000 szt.
Data emisji monety: 05.02.2003 r.

Na tej monecie obiegowej Nordic Gold przedstawiony jest węgorz europejski, wydłużona ryba posiadająca płetwę grzbietową rozciągniętą na 2/3 jej ciała. Jest jedyną rybą, która potrafi pływać tyłem. Spotyka się ją w większości rzek Europy, rozmnaża się jednak w morzu.

Awers monety: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Pod orłem oznaczenie roku emisji: 2003, poniżej napis: Zł 2 Zł. Po bokach łap orła wizerunki flagi państwowej. U góry półkolem napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA. Pod lewą łapa orła znak mennicy.

Rewers monety: Wizerunek dwóch węgorzy. U dołu półkolem napis: WĘGORZ EUROPEJSKI Anguilla anguilla.

Na boku
ośmiokrotnie powtórzony napis: NBP, co drugi odwrócony o 180 stopni, rozdzielony gwiazdką.

Węgorz europejski (łac. Anguilla anguilla) - ryba z rodziny węgorzowatych (Anguillidae), rzędu węgorzokształtnych (Anguilliformes).
Występowanie
W rzekach i jeziorach Europy Zachodniej i Środkowej, w południowo-wschodniej i środkowej części Oceanu Atlantyckiego i we wszystkich morzach europejskich. Najchętniej wybiera miejsca ciepłe i obficie porośnięte, o dnie mulistym, aczkolwiek spotyka się go także w wartkich rzekach o dnie kamienistym, zwłaszcza jeśli znajduje tam podmyte brzegi, korzenie drzew i inne kryjówki. Praktycznie nie istnieją jego stanowiska naturalne.
Opis

Ubarwienie najczęściej ciemne, czasem niemal całkowicie czarne, spód srebrzysty lub żółtawobiaławy. Skóra węgorza pokryta jest grubą warstwą śluzu. Łuski są drobne, elipsoidalne, głęboko osadzone. Nie posiada płetw brzusznych.
Rozmiary
Osiąga od 100 do 150 cm długości. Samce są mniejsze od samic i osiągają długość od 50 do 70 cm (tzw. sznurówki). Największy węgorz złowiony dotąd w Polsce ważył 6,8 kg (w Anglii 5,5 kg).
Pokarm
Żywi się głównie fauną denną (bezkręgowce) i drobnymi rybami, potrafi połykać zdobycz stosunkowo dużych rozmiarów. Jest zawziętym prześladowcą raków podczas linienia.
Zachowanie
Węgorz jest aktywny nocą. Przed osiągnięciem dojrzałości płciowej żyją w wodach śródlądowych – samice w głębi lądu, samce w zasięgu wód słonawych. Dorosłe osobniki wędrują z wód słodkich do morza (wędrówka katadromiczna).
Rozmnażanie
Spływ węgorzy podejmujących wędrówkę rozrodczą zaczyna się wiosną i trwa do jesieni. Dostają się do Morza Sargassowego i tam na głębokości 400-1000 metrów odbywają tarło. Osobniki dorosłe po tarle giną. Larwy węgorza, zwane leptocefalami, unoszone są przez Prąd Zatokowy (Golfstrom) w kierunku wschodnim i po upływie 2-3 lat docierają do przybrzeżnych wód europejskich, skąd następnie wpływają do rzek, głównie na terytoriach Francji i Anglii. W czasie wędrówki leptocefale rosną, aż osiągną ok. 7 cm długości. W wodach słodkich przebywają zazwyczaj od 6 do 10 lat, niektóre osobniki nawet do 20.

źródło: NBP / Mennica Polska / Wikipedia

previous next contents

Valid HTML 4.0!