Vincent
Willem van Gogh
to holenderski malarz, którego twórczość należy
do kierunku zwanego postimpresjonizmem. Artysta urodził się 30.03.1853
r. w wiosce Groot Zundert w holenderskiej Brabancji, niedaleko
belgijskiej granicy, zmarł w dniu 29.07.1890 r. - po kolejnym załamaniu
nerwowym i próbie popełnienia samobójstwa, kiedy
to pożyczonym rewolwerem na polu strzelił sobie w brzuch, a umarł po
dwóch dniach, nie pozwoliwszy udzielić sobie pomocy.
Kolor u van Gogha był środkiem do wyrażenia wewnętrznych przeżyć w
stopniu o wiele większym niż u innych artystów. Jest obecnie
uznawany za najwybitniejszego malarza holenderskiego od
czasów Rembrandta. Obrazy van Gogha nie podobały się jednak
ówczesnej publiczności, która odbierała je według
własnych, odmiennych kryteriów estetycznych.
Twórczości malarskiej van Gogh poświęcił się dosyć
późno, bo w dwudziestym siódmym roku życia. Mając
lat trzydzieści siedem namalował ostatni obraz w życiu. Po dziesięciu latach pracy
artystycznej pozostało po nim około
ośmiuset płócien, kilkaset rysunków,
szkiców i litografii. Trwałym wkładem
Vincenta van Gogha we współczesną kulturę jest wynalezienie
tzw. "koloru sugestywnego", pozwalającego z dostateczną siłą na
wyrażenie emocji twórcy. Artysta
zawsze
pragnął wyrazić prawdziwe uczucia za pomocą faktury, linii i kontrastu,
a jednocześnie z dużą wrażliwością kolorystyczną.
Vincent
van Gogh pisał:
„Czuję się tak, jakbym stale musiał dokonywać jakichś odkryć.
Wyrazić miłość kochanków poprzez zaślubiny dwóch
barw dopełniających, poprzez ich mieszanie lub przeciwstawianie,
poprzez tajemniczą wibrację zbliżonych tonów. Oddać wyraz
uduchowienia na czyimś czole za pomocą lśnienia jasnego tonu na ciemnym
tle ... Namiętność ludzką za pomocą blasków zachodzącego
słońca ".